سالنامه زنبور داری(فصلنامه زنبورداري)

اطلاعات مربوط به آب و هوا و رويش گلها و سم پاشي و زمان مناسب کوچ و تعداد زنبورستانها ... و کليه مواردي که مربوط به زنبور داري می باشد.

کاربران مهمان نیز میتوانند در این تایپک اطلاعات زنبورداری رو وارد نمایند.

مدیر انجمن: mellifera

نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

سالنامه زنبور داری(فصلنامه زنبورداري)

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY]سالنامه زنبور داری – کارهای زنبور داری در ماه فروردین

فروردین ماه زمانی است كه معمولا هم جمعیت نسبتا قوی است و هم اینكه تعداد كارگران به سرعت در حال افزایش می باشند. زیاد بودن تعداد كارگران در این ماه به جمعیت امكان می دهد كه از گل های درختان میوه یك محصول عسل جالب توجه تحویل زنبور دار دهند. جمعیت ضعیف این شهد را تنها صرف تقویت داخلی خودش می كند تا تعداد كارگرانش زیاد شود و عسلی تحویل زنبور دار نمی تواند بدهد. در نتیجه زنبور دار از یك محصول عسل نسبتا زیاد و معطر عقب می ماند. از اینجا اهمیت تغذیه جمعیت ( در مرداد و شهریور ) و تغذیه زمستانی آنها معلوم می گردد. چون همین دو تغذیه اگر به موقع و به مقدار كافی انجام گیرند جمعیت هنگام باز شدن شكوفه های درختان میوه در فروردین ماه حتما قوی خواهد بود. البته مشروط به اینكه ملكه اش پیر یا ناقص و یا ضعیف نباشد. جوان و با استعداد بودن ملكه از شرایط لازم این كار است. در مناطق معتدل تر كشور ما مثل گیلان و مازندران اغلب شكوفه های درختان میوه حتی از نیمه دوم اسفند ماه باز می شوند. اوایل اردیبهشت ماه معمولا درختان مركبات گل می دهند. در فاصله بین این دو گل در خیلی از نقاط گل جالب توجهی در طبیعت وجود ندارد كه زنبورها از آن شهد جمع كنند. در نتیجه امكان فعالیتی برایشان وجود ندارد و بیكار می مانند.

در چنین وضعی زنبور دار نباید جمعیت ها را به حال خودشان رها كند. بهتر است آنها را وسیله مخلوطی از شكر و عسل و آب یا خمیر شیرین هر شب تغذیه نماید تا نه تنها بی غذا نمانند و از گرسنگی و بیكاری صدمه ببینند بلكه مانع آن گردد كه ملكه كم شدن شهد آوردن كارگران را حس كرده و تخمگذاریش را كم و در صورت طویل بودن مدت آن حتی قطع كند.

ازدیاد تدریجی و مرتب تعداد زنبورها در جمعیت و كندو و اغلب كار را به جایی می رساند كه سطح همه شانهای موجوده پر از زنبور عسل گردد و زنبور دار باید جای تازه برای زیست آنها و ملكه برای تخمگذاریش بدهد تا به فكر بچه دادن نیفتند. چون بچه دادن همیشه باعث كم شدن محصول عسل سالیانه جمعیت می گردد. بهتر است به كندو دیواره بدهد تا زنبورها مشغول فعالیت شوند و از بچه دادن صرف نظر نمایند بیكاری در بهار همیشه جمعیت را به فكر بچه دادن می اندازد. یكباره آویزان كردن چندین دیواره یا شان در داخل كندو اشتباه است. هر چند روز 1 الی 2 دیواره یا شان بعد از آخرین قابی كه لارو سرپوشیده دارد باید آویزان نمود. به طور مثال هرگاه جمعیت در پاییز روی 6 قاب تنگ شده بود می توان به وی 2 دیواره یا 2 شان بافته شده خالی و یا 2 شان بافته شده كه داخلش هم كمی عسل از پاییز باقی مانده باشد داد. اگر روی دیواره ها كمی شربت پاشیده و فورا داخل كندو آویزان شوند اثرش خیلی بهتر خواهد بود زنبور عسل ها آنها را زودتر قبول كرده و فعالیت را رویشان فوری شروع می نمایند. پس از یك هفته همین كار را می توان تكرار كرد.

شانهایی را كه زنبورها در سال قبل بافته اند ولی ملكه حتی یك بار هم داخل سلولهایش تخم ریزی نكرده است را ملكه در فروردین ماه با زحمت و اكراه قبول كرده داخلشان تخم می گذارد. بهتر است آنها را در ماه های بعد داخل كندو آویزان كرد. دیواره ها را تنها زمانی داخل كندو آویزان می كنند كه جمعیت موم سازی را بطور جدی شروع كرده باشد و این تقریبا هنگامی است كه شكوفه های آلبالو ریخته باشد و به دنبال هم انتظار شكفتن مقدار زیادی گل در بین باشد و گرنه آنها را نخواهند بافت.

باز كردن كندو برای دیدن ملكه یا وضع تخمگذاریش در فروردین ماه به جمعیت صدمه می زند. چون باعث از دست رفتن گرمای داخلی و سرد شدن كندو گشته و پس از بستن آن زنبورها باید كلی عسل مصرف كرده و زحمت بكشند تا گرمای داخلی را دوباره به 35 درجه برسانند و لاروها تلف نگردند. زنبور دار با تجربه تقریبا تمام اوضاع داخلی كندویش را با نگاه و دقت كردن به سوراخ پرواز كندو طرز رفت و آمد زنبورها تشخیص می دهد. حمل گرده گل به وسیله زنبورها به داخل كندو برایش دلیل كافی بر وجود تخم و لارو و همچنین زنده بودن ملكه می باشد. بنابراین باز كردن كندو برای مطمئن شدن از بودن ملكه دیگر برایش لزومی ندارد.

اوایل بهار جمعیت حساسیت زیادی نسبت به ملكه از خود نشان می دهد. بطوری كه در صورت باز كردن كندو اغلب از ترس از دست دادن ملكه و یا تلف شدنش زنبورها دور ملكه گلوله مانند جمع شده و ملكه را سخت در وسط گلوله می گیرند تا خطری متوجه اش نشود و درست در همین وضع ملكه را در وسط گلوله خفه می كنند. یعنی از شدت محبت آن را می كشند. نتیجه می گیریم كه در فروردین ماه ضرر باز كردن كندو خیلی بیشتر از نفع آن است و این كار را تنها برای آویزان كردن شانهای خالی و یا دیوارها به داخل كندو باید محدود كرد.

بررسی هایی كه زنبور دار در ماه های پیش با استفاده از شناسنامه های تك تك جمعیت ها انجام داده تعداد جمعیت هایی را كه در سال گذشته كمتر از حد متوسط زنبورستان عسل آورده اند را معلوم می كند. ملكه های آنها باید در فروردین ماه عوض شوند. اگر ممكن باشد نیمه اول فروردین ماه برای این كار بهتر است تا نیمه دوم آن. ملكه های جمعیت های نیش زن و ناراحت هم در همین ماه عوض می شوند كه حداكثر تا دو ماه بعدش آرام شده و دیگر نیش نخواهند زد. اگر پس از این مدت باز هم به نیش زدن ادامه دهند دلیلش این خواهد بود كه ملكه داده شده را كشته و از لاروهای خودشان ملكه تازه ای تولید نموده اند. در این صورت باید همه شان هایی كه لاروهای سرباز دارند را بیرون آورده در كندوهای دیگر آویزان نمود و از سایر كندوها لاروهای سربسته ولی بدون زنبور عسل داخل كندو آویزان و آن وقت ملكه را عوض كرده و به آن یك ملكه جفتگیری كرده داد. ازدیاد نرهای پر قدرت در صورت تولید ملكه لازم است.

توجه دقیقی به غذای موجوده در كندو داشته باشید. وزن كردن هر 15روز یكبار كمك خوبی به دانستن مقدار تقریبی غذای موجود در كندو است و زنبور دار را از باز كردن كندو بی نیاز می كند ولی هرگاه هوا نسبتا گرم بود می توان كندو را باز كرده و به سرعت یك بررسی از وضع غذای جمعیت انجام داد و در صورت كمبود، جمعیت را وسیله شربت یا قابهای پر از عسل و یا بالاخره خمیر شیرین تغذیه نمود. جمعیت ضعیف را در اولین فرصت با یك جمعیت قوی متحد نمائید ولی به شرط این كه بیمار نباشد چون در این حال جمعیت قوی را هم بیمار كرده و باعث تلف شدنش می گردد. در بهار جمعیت ها متحد شدن را راحت تر قبول می كنند تا پاییز.

سمپاشی درختان میوه كه معمولا بیش از همه در این ماه اجرا می گردد می تواند صدمات زیادی به زنبورها و زنبور داران بزند. بیشترین سمپاشی در ایران بین همه درختان میوه فعلا در مورد مركبات اجراء شده و اغلب باعث مرگ و میر زنبورها و حتی تمام زنبورهای یك جمعیت در اثر مسمومیت می گردد و بطوریكه در حال حاضر زنبور داران از بردن كندوهایشان به باغ های مركبات اكراه دارند. در این كار همیشه باغدار خیلی بیشتر از زنبور دار زیان می بیند. چون مقدار محصول باغش نصف می شود. درست است كه ساختمان گل های عده ای از مركبات به طریقی است كه تخمدانشان به وسیله گرده های خودشان بارور می گردند و به اصطلاح خودگشن می باشند. در نتیجه نباید برای گرده افشانی به زنبور عسل نیازی داشته باشند ولی بررسی های انجام شده باغ ها اطراف بارسلن ( اسپانیا ) و جزیره سیسیل ( ایتالیا ) نشان می دهند كه باغ هائی كه در آن كندوی زنبور عسل گذاشته شده عملا همیشه محصول خیلی زیادتری داده و به ویژه میوه هایشان بزرگتر و خوشمزه تر بوده اند تا باغ های مركبات بی زنبور. عده ای دیگر از مركبات مثل انواع و اقسام نارنگی های خودگشن نیستند و وجود زنبور عسل در چنین باغ هائی الزامی است تا بتوانند محصول كافی بدهند.

با برنامه ریزی صحیح می توان كار را طوری تنظیم كرد كه نه باغ دار صدمه ای ببیند و نه زنبور دار بدین طریق كه: می دانیم كه دوره گل دادن درختان میوه حدود 15روز است. رعایت زندگی پر ارزش زنبور عسل با سمپاشی نكردن در همین مدت كوتاه هیچ صدمه ای به درختان میوه و میوه ها و باغ دار نمی تواند بزند ولی از طرفی جلو مسمومیت و مرگ و میر زنبورها را می گیرد و از طرف دیگر به آنها امكان گرده افشانی و بالا بردن مقدار محصول باغ را می دهد.

سمپاشی در شكوفه های درختان چه از نظر زنبور داری و چه از نظر باغ داری غلط است و باید قبل از باز شدن گل ها و یا پس از ریختن آنها و تشكیل میوه انجام گیرد. در این حال هم سمپاشی انجام گردیده و هم زنبورها صدمه ندیده اند. زنبورها فقط با گل ها و شكوفه ها سر و كار دارند و از آنها شهد و گرده گل جمع آوری كرده و به كندو می آورند. پس از ریختن گل ها و تشكیل میوه همه روابط بین زنبورها و درختان قطع می گردد.

راه دیگر سمپاشی پس از غروب آفتاب و شبها است كه برایش نمی تواند ایجاد خطری نماید.

آخرین راه قابل توصیه استفاده از سمومی است كه آفات را نابود می كند ولی به زنبور عسل صدمه ای نمی زند. این عده از سموم را هر زمان كه مایل باشید می توانید روی درختان و میوه ها بپاشید و در بازارها به فراوانی وجود دارند. تیودان یكی از آنهاست.

چكیده کارهای زنبور داری در ماه فروردین:

1- فاصله زمانی بین شكوفه 2 نوع از میوه های منطقه اگر زیاد باشد و در این فاصله هیچ نوع گل شهد زائی در منطقه وجود نداشته باشد، باید تنها در همین فاصله زمانی جمعیت ها را با شربت و یا بهتر مخلوطی از شكر و عسل و آب به نسبت مساوی تغذیه نمود تا ملكه از فعالیت تخمگذاری روزانه اش نكاهد و جمعیت ها به دلیل بیكاری به فكر بچه دادن نیفتند.

2- دیواره ها را داخل كندوهای قوی آویزان كنید تا زنبورها آنها را ببافند.

3- از باز كردن بی جهت كندوها خودداری نمائید. تنها زمانی كندو را باز كنید كه واقعا لازم باشد.

4- با دقت در سوراخ پرواز می توانید از وضع داخلی كندو آگاه شوید. مثلا هرگاه زنبورها شهد و به ویژه گرده گل به كندو حمل نمایند در این حال جمعیت هم ملكه دارد و هم تخم و لارو. بنابراین همه چیز در داخل كندو حالت عادی دارد و جای نگرانی نیست.

5- فروردین ماه بهترین زمان برای تعویض ملكه است و زنبورها ملكه تازه را تقریبا بدون درد سر قبول می كنند.

6- در صورت كمبود عسل در كندو جمعیت باید حتما تغذیه شود.

7- مواظب سمپاشی نا بهنگام شكوفه های درختان میوه باشید. از باغ داران بخواهند كه تنها در 10 الی 15 روزی كه درختان میوه شكوفه دارند سمپاشی نكنند و یا اقلا قواعد سمپاشی را رعایت نمایند.

8- روی كندوهائی كه جمعیت آنها فوق العاده قوی هستند یك نیم طبقه یا یك طبقه كامل بگذارید.

منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران[/JUSTIFY]


نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY]کارهای زنبور داری در ماه اردیبهشت

در زنبور داری اردیبهشت ماه معمولا بهترین ماه سال می باشد چون جمعیت در این ماه به حداكثر قدرت سالیانه اش رسیده است. البته به شرط اینكه اولا هوای بد ماههای پیش مانع رشد طبیعی آنها نشده و ثانیا زنبور دار تمام نیازهای جمعیت را هر یك به موقع خود و به حد كافی برآورده باشد.

در صورت خوب و صحیح كنار آمدن با زنبورها ممكن است جمعیت حتی در اواخر فروردین به حداكثر قدرت سالیانه اش برسد و هر دو طرف همه 10 قابهای كندو پر از زنبور عسل گردد و به قول معروف ( جای سوزن انداختن برایشان باقی نماند ) .در این وقت زمان گرفتن مهمترین تصمیم در زندگی جمعیت فرا رسیده است و آن اینكه اطاق عسل را روی كندو بگذارد و به اصطلاح به آن طبقه دوم بدهد.

اطاق عسل اگر نیم طبقه باشد می توان آن را با شانهای نیم طبقه پر كرد. برای این كار نخست روی هر قاب مقداری شربت كه از مخلوط كردن 2 لیتر آب گرم و یك كیلو گرم شكر و یك كیلو عسل تهیه شده پاشیده در نیم طبقه آویزان و نیم طبقه را فوری روی كندو گذاشت. اگر پنجره ملكه در اختیار باشد آن را بین طبقه پایین و اطاق عسل می گذارند تا ملكه نتواند به اطاق عسل راه یابد.

هرگاه اطاق عسل یك طبقه باشد در این حال به طریق دیگر عمل می شود و آن اینكه: سه قاب با لاروهای سرپوشیده و همه زنبورهایی كه رویشان نشسته اند ولی بدون ملكه به اطاق عسل یعنی طبقه بالا و درست بالای همان شانهائی كه در طبقه پایین شانهای پر از لارو قرار دارند انتقال می یابند. آنگاه همه شانهای طبقه پایین را به یك سمت فشار داده و جای خالی را با دیواره پر نموده و پنجره ملكه بین دو طبقه گذاشته می شود. به كندو چه نیم طبقه داده شود و چه یك طبقه كامل روی قابهای بالا یا زیر سقف همیشه یك پارچه كتانی دولا پهن می نمایند تا به زنبورها در گرم كردن كندویشان كمك شود.

زود گذاشتن اطاق عسل یعنی زمانی كه هنوز جمعیت به اندازه كافی قوی نشده باشد به زنبورها صدمه می زند چون :

اولا: گرم كردن تمام دو طبقه كندو برایشان مشكل است و باعث كمتر شدن تعداد تخمهائی كه ملكه در روز می گذارد می گردد.

ثانیا: در صورت سرد شدن غیر منتظره و ناگهانی هوا زنبورها دوباره به خوشه می روند. در نتیجه تمام لاروئی كه خارج از خوشه قرار دارند از سرما می میرند و متعفن می شوند.

دیر گذاشتن آن نیز خود خطائی دیگر می باشد چه جمعیت به دلیل تنگ شدن جا و زیاد بودن نسبی تعداد زنبورها خود را برای بچه دادن آماده می نماید و بچه دادن همیشه نتیجه اش ضعیف شدن جمعیت است زیرا در این كار یك جمعیت قوی و بار آور تبدیل به دو یا چند جمعیت ضعیف می گردد كه وظیفه اصلی هر یك از آنها تقویت داخلی خودشان می باشد و تمام شهد و عسلی را كه می آورند به ناچار باید صرف تغذیه خود و لاروهایشان كنند تا قوی گردند و معمولا زمانی قوی می شوند كه دیگر گلی در طبیعت وجود ندارد تا شهدش را به صورت عسل تحویل زنبور دار دهند. بدین طریق ملاحظه می گردد كه جمعیتی كه بچه داد آن سال عسلی نمی تواند بیاورد و اگر هم بیاورد مقدارش ناچیز خواهد بود.

هنگام دادن اطاق عسل به كندو ممكن است با شانهائی كه از طبقه پایین به اطاق عسل منتقل شده برحسب اتفاق ملكه نیز به آنجا انتقال یافته باشد. كنترل دقیق در این زمان كار مشكلی است بخصوص اگر تعداد كندوها مثلا 100 عدد و یا بیشتر باشد كه به وقت خیلی زیادی نیاز دارد. برای رفع این اشكال یك كنترل اطاق عسل 15 روز پس از گذاشتن آن توصیه می شود. وجود لاروهای سرپوشیده در این تاریخ در اطاق عسل دلیل بر بودن ملكه در اطاق عسل است كه باید آن را پیدا و به طبقه پایین انتقال داد. در اغلب استانهای مركزی و شمالی كشور ما اردیبهشت ماه زمان بچه دادن جمعیت ها هم هست. زنبور دار باید ازدیاد جمعیت هایش را به همان تعدادی كه در پاییز و زمستان از دست داده محدود كند مگر آنكه خود تصمیم به ازدیاد جمعیت های زنبورستان گرفته باشد.

در بررسی داخلی كندوها اگر به جمعیتی برخورد كه روی شانهایش چند سلول ملكه با لارو و یا سلولهای ملكه سربسته وجود داشت در این حال برای جلوگیری از بچه دادن آن جمعیت دیر شده و حتما بچه خواهد داد. بهتر است هر چه زودتر از آن یك بچه مصنوعی بگیرد. هرگاه جمعیت را به حال خودش بگذارد پس از چند روز بچه طبیعی خواهد داد. در اینجا بدی كار در این است كه معلوم نیست آیا بچه طبیعی در زمین یا باغ یا خانه خودش فرود خواهد آمد یا در باغ همسایه كه اغلب همسایه ها حاضر به پس دادن بچه نخواهند شد. با گرفتن بچه مصنوعی این خطر كاملا رفع می گردد. وجود سلول های سر باز ملكه تنها زمانی معرف میل جمعیت به بچه دادن است كه داخل آنها لارو هم باشد. ساختن سلول های خالی ملكه در روی شانها به هیچ وجه نشان دهنده علاقه اشان به بچه دادن نیست چون اغلب زنبورها به طور غریزی این كار را می كنند حتی زمانیكه جمعیت خیلی ضعیف است و كوچكترین استعدادی برای بچه دادن هم ندارند. اگر بچه طبیعی تولید و در نزدیكی زنبورستان روی شاخه ای آویزان شده چیزی را كه زنبور دار باید بداند و به آن عمل كند اینست كه پس از گرفتن آن در سه روز اول به آن نه عسل بدهند و نه اینكه آن را تغذیه كند. زنبورها هنگام بچه دادن و قبل از خروج از كندو تمام كیسه ذخیره شان را پر از عسل می نمایند. و این مقدار عسل برای تغذیه سه روز اولشان كافی است. هرگاه پس از گرفتن بچه به خیال خوش خدمتی و جلب زنبورها فوری شربت یا عسل در اختیار جمعیت گذاشته شود خیلی از مواقع بچه كندو را ترك و فرار می كند و این كار خطا است.

یبوست در این ماه بین زنبورهای جوان زیاد است. بیماری های دیگری وجود دارند كه علائمی شبیه یبوست دارند ولی در فروردین و اردیبهشت و اوایل خرداد به محض دیدن علائم مذكور زنبور دار باید اول به فكر یبوست بیفتد. یبوست بیماری نیست تنها یك عارضه است كه در زنبورهای جوانی كه قادر به پرواز و تهیه آب نیستند. بدلیل زیاده روی در خوردن گرده های گل بوجود می آید و باید با همان روشی كه در فصل بیماری ها گفته شد مبارزه كرد. در صورت ضعیف بودن جمعیت و یا فراموشی كه ملكه بعضی از جمعیت ها تا كنون عوض نشده باشند. هنوز هم موقیعت برای این كار خوب است مشروط بر این كه در طبیعت به اندازه كافی شكوفه و گل باشد.

چكیده کار های زنبور داری در ماه اردیبهشت:

1- در اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد جمعیت معمولا به حداكثر قدرت سالیانه اش می رسد.

2- اردیبهشت ماه زمان بچه دادن جمعیت ها در اغلب نقاط كشور است. جمعیت ها معمولا پس از پایان گل درختان اقاقیا بچه دادن را شروع می نمایند. از تمام عواملی كه مانع بچه دادن بی رویه می گردند استفاده باید كرد.

3- بدلیل فراوانی گرده گل در این ماه زنبورهای جوان می تواند گرفتار یبوست گردند.

4- در صورت نیاز ملكه را عوض كنید.

5- روی كندوهائی كه جمعیت آنها قوی هستند ( 9 الی 10 قاب پر از زنبور دارند ) اطاق عسل یا طبقه دوم ( یك طبقه یا نیم طبقه ) بگذارید.

6- با گذاشتن یك پارچه كتانی دو لا به جمعیت در گرم كردن كندویشان كمك كنید.

منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران[/JUSTIFY]
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY]کارهای زنبور داری در ماه خرداد

خرداد ماه هم زمان دادن بچه های طبیعی در مناطق نسبتا سرد كشور ماست و هنوز عطش جمعیت ها برای تولید مثل و بچه دادنشان كاملا رفع نشده است. در نقاط گرم و حتی معتدل تنها برحسب اتفاق ممكن است در این ماه بچه بدهند مگر آنكه جمعیت ها فروردین و اردیبهشت پر باران و یا سردی را گذرانده و تا كنون به دلیل سرمای غیر طبیعی هوا و یا باران های طویل المده موفق به بچه دادن نشده باشند. در این حال اگر زنبور دار به كمكشان نرسیده و از آنها بچه های مصنوعی نگیرد به محض مساعد شدن هوا جمعیت منفجر می گردند یعنی در مدتی كوتاه آنقدر بچه می دهند كه زنبور دار را خسته می كنند. سالهائی كه با فروردین ماه سرد و پر باران شروع شده باشد معمولا سال های پر بچه و نسبتا كم عسلند. هرگاه اردیبهشت ماه هم سرما ادامه داشته باشد باز تعداد بچه ها بیشتر و مقدار عسل كمتر خواهد بود.

كمبود عسل را با چند مهاجرت برنامه ریزی شده تا اندازه ای می توان جبران نمود. ازدیاد جمعیت ها به تعداد محدود برای جبران و جانشین كردن جمعیت های تلف شده در جریان پاییز و زمستان گذشته لازم است. تنها از ازیاد بی رویه و برنامه ریزی نشده باید جلوگیری كرد تا سطح محصول عسل سالیانه زنبورستان پایین نیاید.

زنبور داری كه در جریان سال جمعیت هایش را خوب و طبق اصول نگهداری كرده به طوری كه در اوایل فروردین قوی شده باشند باید بتواند در این ماه محصول عسل اصلی سالیانه اش را برداشت نماید. در صورت مهاجرت دادن متعدد كندوها چند با دیگر هم می تواند از كندوهایش عسل بگیرد اما معمولا بیشترین مقدار محصول مربوط به خرداد ماه و یا حداكثر اوایل تیر ماه می باشد.

برداشت عسل با دست غیر بهداشتی بوده و امروزه در كشور ما كمتر از سابق رایج است. گو اینكه هیچ میكروب و یا ویروسی نمی تواند داخل عسل زندگی كند ولی باز رعایت بهداشت و پاكیزگی عسل لازم است. استفاده از اكستراكتور برقی و در نقاطی كه هنوز هم برق ندارد بهره برداری از اكستراكتور دستی كار عسل گیری را كلی آسان و ساده می كند.

برداشت عسل نارس پس از مدت كوتاهی باعث ترشیده شدنش در اثر تخمیر می گردد باید از آن خودداری كرد. برای تشخیص كافی است قاب عسل را كج گرفته ضربه ای به آن وارد كرد هرگاه چند قطره از آن به خارج ریخت عسل نارس است و باید به كندو برگردد تا زنبورها رویش كار كرده آن را برسانند. باز بودن سرسلول های عسل در شان به هیچ وجه معرف نارس بودن عسل نیست.

فروش عسل در قاب و یا با شان صحیح نیست چون بهای موم چند برابر بهای عسل است و زنبور دار در این معامله ضرر می كند. خریدار هم عسل را خورده و مومش را دور می ریزد. در صورتی كه در كشورمان به موم سخت نیاز داریم و سالیانه مقداری از خارج وارد می كنیم.

اگر هنوز انتظار یك دوره گلدهی فراوان از گل های عسل خیز وجود دارد بهتر است 2 قاب تنها با لارو سرپوشیده را از اطاق پایین همراه زنبورهایش ولی بدون ملكه به اطاق عسل انتقال داد و به جایشان 2 دیواره در اطاق پایین وسط جمعیت آویزان نمود. تجربه به ما آموخته است كه هرگاه دو طرف دیواره كمی عسل مالیده شود و یا شربتی كه از 2 لیتر آب یك كیلو عسل و یك كیلو شكر درست شده پاشیده شود زنبورها زودتر آن را ساخته و تبدیل به شان می نمایند.

در این ماه بهتر از هر زمان دیگر می توان قدرت تخمگذاری ملكه را بررسی كرد. چون معمولا در همین ماه به حداكثر تخمگذاری سالیانه اش می رسد. آنچه از لحاظ تعداد زنبورها، تعداد لاروهای سرباز به ویژه لاروهای سربسته و مقدار عسل در كندو دیده می شود بالاترین حدی است كه ملكه قدرت انجام آن را داشته است و از تیر ماه به تدریج زمان كم شدن آنها فرا می رسد. در صورت تشخیص ضعیف بودن ملكه باید بفوریت وی را از كندو برداشته و به وسیله ملكه ای جوان و جفتگیری كرده و پر قدرت جانشین كرد. گو اینكه زنبورها در اوایل بهار ملكه را آسان تر قبول می كنند ولی در خرداد ماه هم معمولا از قبولشان سر پیچی نمی نمایند و تلفات ملكه هائی كه در این ماه به جمعیت داده می شوند هنوز نسبتا كم است. یك هفته پس از تعویض و قبول شدن ملكه در جمعیت سه الی چهار قاب پر از لاروهای سرپوشیده ولی بدون زنبورهایش از كندوهای قوی دیگر برداشته در این كندو و وسط جمعیتش آویزان می نمایند. این باعث تقویت خیلی سریع جمعیت می گردد.

در موارد دیگر نیز می توان از این قاعده استفاده نمود بدین طریق كه هر زمان تصمیم بر این گرفته شود كه جمعیتی ضعیف به سرعت قوی گردد، داخل كندو و وسط جمعیت در چند روز هر بار باید یك الی 2 قاب با لاروهای سرپوشیده و همیشه بدون زنبورهایش آویزان كرد. این قاب ها از جمعیت های خیلی قوی برداشته می‌ شوند. لزومی ندارد كه همه قابها را از یك جمعیت برداشت. برعكس توصیه می شود كه از هر جمعیت تنها یك قاب به كندوی ضعیف انتقال داد تا خود جمعیت قوی قاب دهنده هم ضعیف نگردد این تنها راه تقویت سریع و فوری جمعیت ها است. تقویت جمعیت ضعیف تنها زمانی به نتیجه می رسد كه ملكه اش سالم و فعال بوده و ضعف جمعیتش بدلیل عوامل خارجی باشد. هرگاه ضعف جمعیت بدلیل پیری و یا نقص ملكه و یا بی ملكه بودنش باشد آویزان كردن شان ها با لاروهای سرپوشیده در داخل كندو كمكی به جمعیت نمی كند. باید نخست ملكه اش را عوض كرد و به وی ملكه جفتگیری كرده ای داد.

چكیده کارهای زنبور داری در ماه خرداد:

1- اگر جمعیتی علائم بچه دادن از خود نشان داد، از آن فورا یك بچه مصنوعی بگیرید.

2- ازدیاد جمعیت به تعداد محدود نه تنها مجاز، بلكه لازم نیز هست تا جمعیت هائی كه در زمستان گذشته تلف شده اند جانشین گردند.

3- در اواسط الی اواخر این ماه جمعیت معمولا بیشترین مقدار محصول عسل سالیانه اش را می دهد.

4- از برداشت عسل های نارس خودداری كنید چون ترش می شوند.

5- در برداشت محصول عسل بهتر است از اكستراكتور استفاده شود. برداشت عسل با دست غیر بهداشتی است.

6- از فروش عسل با موم به هر طریق و هر دلیلی كه باشد باید احتراز گردد چون اولا بهای موم چند برابر عسل است و ثانیا ما در ایران گرفتار كمبود موم هستیم.

7- در خرداد ماه ملكه معمولا حداكثر تخمگذاری سالیانه اش را انجام می دهد و جمعیت قوی تر از سایر ماه های سال است.

8- تعویض ملكه هنوز هم امكان پذیر است ولی البته نه به خوبی و راحتی فروردین ماه چون معمولا تلفات زیادتری دارد.

9- جمعیت های ضعیف را با گذاشتن قاب هائی از كندوهای دیگر كه لاروهای سربسته دارند ولی بدون زنبورهائی كه رویشان نشسته اند تقویت كنید.

منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران[/JUSTIFY]
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY]کارهای زنبور داری در ماه تیر
در خیلی از كشورهای سرسبز جهان كه از باران كافی برخوردارند در ماه های خرداد و تیر حتی اغلب مرداد بیشترین مقدار عسل سالیانه از هر كندو برداشت می شود. كشور ما با وسعتی بیش از یک و نیم میلیون كندوی زنبور عسل در حال حاضر كه بطور متوسط یك كندو در هر كیلومتر مربع و یا هر 100 هكتار می شود می بایست معمولا بهشتی برای زنبور داری باشد. متاسفانه خشكی هوا و كمی فوق العاده باران و در نتیجه فقدان گیاهان وحشی و اهلی عسل خیز وضع را به طریقی تغییر داده كه عملا استعدادی مناسب با وسعتش برای زنبور داری نمی تواند از خود نشان دهد. در مقابل این ضعف دارای نكته جالبی هم می باشد كه آن عبارت از متفاوت بودن آب و هوا در منطق مختلف آن است. بدین طریق كه در تابستان هنگامی كه هوای آبادان و اهواز بیش از 45 درجه بالای صفر است در ارتفاعات متوسط ایران مركزی و یا در مناطق كوهستانی گیلان و مازندران گرمای هوا حدود 25 درجه را نشان می دهد. همین وضع برای زمستانش هم مثلا بین بوشهر و تبریز و یا بندرعباس و مشهد صادق است. بنابراین می توان معتقد شد كه در هر فصل از سال نقاطی در ایران وجود دارند كه برای زنبور داری مناسبند.
با مهاجرت دادن كندوها به آن نقاط مدت و امكانات فعالیت زنبورها طویل تر و بهتر شده و قادر به جمع آوری عسل زیادتری می گردند. هرگاه امكان مهاجرت دوم و سومی هم وجود داشته باشد باز سطح محصول عسل سالیانه زنبورستان بالاتر می رود. ولی این را هم باید فورا اضافه كرد كه این نقاط را باید قبلا شناخت و به طور تقریب دانست كه در چه تاریخ چه گلی در كجا باز شده و شهد می دهد و به همان جا مهاجرت كرد. این مهاجرت ها باید تنها به نقاطی انجام گیرد كه از لحاظ گیاه یا گیاهان عسلخیز غنی باشند وگرنه خوش آب و هوا بودن منطقه كافی نیست و مسئله ای برای زنبورها و زنبور داران حل نمی كند.
اوایل تیر ماه وقت مهاجرت دادن كندوهاست. در خیلی از مناطق كشور فصل گل گیاهان عسلخیز در این ماه و اغلب حتی اوایل تا اواسط خرداد ماه پایان یافته است و هرگاه بخواهیم محصول عسل جالبی برداریم باید حتما كندوها را به نقاط كوهستانی كه گل های فراوان داشته باشند مهاجرت داد. این مهاجرت و یا مهاجرت ها با وجود همه مزاحمت هائی كه ایجاد می كند در شرایط كشور مناطق سرسبز استان های شمالی ایران از طرفی غیر قابل احتراز بوده و از طرف دیگر از نظر اقتصادی حتما لازمند و مسلم اینكه به نفعش می ارزند.
گیاهانی كه در تیر و مرداد می توانند بیشترین عسل را در ایران بدهند آویشن و اسپرس می باشند. آویشن در مناطق مرتفع یعنی ارتفاعات بیش از 2000 متر به صورت بوته و به حالت وحشی و خود رو دیده می شود. اسپرس را كه گیاهی علوفه ایست در مناطقی‍ كه آب كافی وجود داشته باشد و معمولا در ارتفاعات حدود 1000 متر می كارند.
اگر كندو در یك نقطه در تمام سال باقی مانده و مهاجرت داده نشود در صورت مساعد بودن منطقه از آن سالیانه بیش از 7 الی 8 كیلو عسل انتظار نباید داشت و حال آنكه همین كندو را اگر سالیانه چند بار به نقاط پر گل مهاجرت دهند می تواند 50 كیلو و حتی بیشتر عسل بدهد. هر زنبورستان باید اقلا یك قپان در اختیار داشته باشد و آن را زیر قویترین كندو بگذارند. تغییرات وزن همین یك كندو را زنبور دار در یك دفترچه و یا كاغذ یاداشت و با روزهای پیش مقایسه نماید. بدین وسیله در جریان فعالیت روزانه همه جمعیت های زنبورستانش كم و بیش قرار می گیرد و بهتر می تواند تشخیص دهد كه آیا زنبورها روزانه عسل می آورند یا نه. چیز مهمتر آنكه زنبور دار به كمك قپان زمان ختم شهد آوری جمعیت ها در یك منطقه را بهتر تشخیص می دهد و كندوها را به موقع به مناطق دیگری كه شهد دهی گل هایشان تازه شروع شده و یا به زودی شروع خواهد شد انتقال می دهد و در نتیجه زنبورها را در منطقه ای كه شهدش تمام شده سرگردان و بیكار نمی گذارد تا به فكر بچه دادن بیفتند و دیگر عسلی به كندویشان نیاورند. یادداشت هایی را كه در آنها وزن ها را نوشته نباید پس از پایان شهد دهی گیاهان دور انداخت بلكه آنها را نگهداشته و با یاداشت هایی كه در سال های بعد و بعدتر تهیه می نماید مقایسه نموده تا هم وضع منطقه از لحاظ عسلدهی برای زنبور دار روشن گردد و هم از آنها در تنظیم یك تقویم مهاجرت خصوصی سالیانه استفاده كند.
اگر وزن یك كندو كمی بعد از غروب آفتاب را با وزن همان كندو در صبح زود روز بعد مقایسه شود همیشه مقداری كمبود وزن در صبح روز بعد مشاهده می گردد. این موضوع نباید زنبور دار را ناراحت كند و یا وی را به تعجب وا دارد. دلیلش این است كه زنبورها شهدهائی را كه در روز با خود از خارج می آورند تقریبا به همان صورت خام در داخل سلولها می گذارند و شب ها را نمی توانند به خارج از كندو پرواز كنند و بیكارند شهدها را از داخل سلول ها مكیده رویشان كار كرده و غلیظ می نمایند تا تبدیل به عسل شود. برای اینكه شهد را غلیظ كنند مقداری از آبش را جذب بدنشان نموده و مقدار دیگری را به صورت بخار در می آورند. بخار حاصله را از راه سوراخ پرواز به خارج می فرستند كه در نتیجه آن وزن كندو صبح روز بعد كم می گردد.
با پایان یافتن تیر ماه سال زنبورها نیز كم كم به انتهایش نزدیك می شود. گو اینكه زنبورها هنوز هم عسل به كندو می آورند ولی مقدارش از ماه های پیش معمولا خیلی كمتر است. در نتیجه ملكه هم باید مرتب روزانه تعداد كمتری تخم بگذارد. ادامه این وضع محصول عسل در سال بعد را به خطر می اندازد. چه زنبورهایی كه از مرداد و شهریور و مهر متولد می شوند جمعیت های زمستانی و اوایل بهار سال بعد را تشكیل می دهند. اگر ملكه در این ماه ها كم تخم بگذارد جمعیت آن در زمستان و اوایل بهار سال آینده ضعیف مانده و قادر به جمع آوری شهد از گل های درختان میوه نخواهند شد. از همین حالا زنبور دار باید به فكر زنبورهایش بوده و از همه عواملی كه در قوی ماندن جمعیت هایش موثرند استفاده كند. اگر در طبیعت شهد نباشد روزانه مقداری شربت و یا بهتر عسل مخلوط با آب در اختیار زنبورها قرار دهد تا ملكه گول خورده و به خیال اینكه شهد از خارج وارد كندو می شود از تعداد تخم های روزانه اش نكاهد. به علاوه تغذیه تقویتی و به دنبالش تغذیه زمستانی را بعد از برداشت آخرین محصول عسل فوری شروع كند و بدون وقفه ادامه داده و به پایان برساند.
چكیده کارهای زنبور داری در ماه تیر:

1- اگر در خرداد ماه جمعیت ها را مهاجرت نداده اید، در تیر ماه این كار را انجام دهید. در صورت امكان 3 یا 4 بار و حتی بیشتر كندوها را مهاجرت دهید.
2- هرگاه یكی از كندوها را در محل اصلیش روی قپان گذاشته و هر روز تغییرات وزن جمعیت را دقیقا كنترل نمائید، قادر خواهید شد كه از زمان شروع و پایان شهد دهی گل ها و منطقه بهتر آگاه شوید و درباره زمان مهاجرت دادن كندوها صحیح تر تصمیم بگیرید.
3- با استفاده از یادداشت هائی كه در مدت 3 تا 5 سال از زمان شروع و ختم شهددهی هر یك از مناطق تهیه نموده اید می توانید یك تقویم زنبور داری ترتیب داده و همه ساله از آن درباره زمان مهاجرت دادن جمعیت ها بهره برداری نمائید.
4- با پایان یافتن تیر ماه معمولا سال زنبورها نیز به پایانش نزدیك می شود. باید به جمعیت ها در صورت لزوم با تغذیه مصنوعی كمك كرد تا قوی و با تعداد هر چه بیشتر از زنبورها باقی بمانند.
منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران

[/JUSTIFY]
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

کارهای زنبور داری در ماه مرداد
اگر اردیبهشت و خرداد و تیر ماه زمانی است كه زنبور دار بیشترین محصول عسل سالیانه اش را برمی دارد. در مقابل مرداد ماه مهمترین ماه برای برنامه ریزی بخصوص تقویت جمعیت ها برای سال بعد می باشد. چه در همین ماه ستون های اصلی زنبور داری برای سال آینده پایه گذاری می گردد. از تخم هایی كه از مرداد ماه به بعد گذاشته می شوند زنبورهائی تولد خواهند یافت كه پاییز و زمستان و حتی مدت نسبتا كوتاهی از بهار زنده مانده و داخل كندو فعالیت های لازم را انجام خواهند داد. در اواخر زمستان تعداد زنبورهای جمعیت هر چه زیادتر باشد ملكه نیز تعداد بیشتری تخم خواهد گذاشت و در نتیجه جمعیت به سرعت قوی شده و حتی از شهد گل های درختان میوه یك محصول نسبتا جالب تحویل زنبور دار خواهد داد. بنابراین به نفع زنبور دار است كه در مرداد ماه جمعیت را تقویت و ملكه را تحریك به تخمگذاری هر چه بیشتر بنماید و این كار را اقلا تا دو ماه بعدش حتما ادامه دهد. با این حساب ملكه هر چه در این مدت بیشتر تخمگذاری نماید در اواخر زمستان و اوایل بهار تعداد زنبورهایش بیشتر و جمعیت ها قوی تر خواهند بود. كارهای لازمی كه در این ماه باید عملی گردد در صورت اجرا نشدن دیگر در بهار آینده جبرانش ممكن نیست.
بزرگترین وظیفه زنبور دار در این ماه مبارزه با كم شدن سریع فعالیت تخمگذاری روزانه ملكه است كه به دو عامل بستگی دارد:

1- طول روز: گواینكه ملكه داخل كندو و در تاریكی به سر می برد و معمولا شب و روز را نباید بتواند تشخیص دهد ولی عملا دیده می شود كه طول روز در تعداد تخمی كه وی روزانه می گذارد موثر است به طوریكه در بهار كه طول روز مرتب درازتر می گردد ملكه هم هر روز تعداد بیشتری تخم می گذارد تا روز پیش، از اواسط تیر ماه كه روزها مرتب كوتاه می شوند ملكه هم از تعداد تخمی كه می گذارد روزانه معمولا می كاهد. از آنجائی كه طویل و كوتاه كردن روزها از قدرت ما خارج است از این راه قادر نیستیم در جلوگیری از كم شدن تخمگذاری روزانه ملكه اثری بگذاریم، سعی می كنیم به كمك تغذیه كمبود ملكه را جبران كنیم.
2- تغذیه: تعداد تخمی كه ملكه می گذارد با مقدار غذایی كه روزانه به وسیله كارگران وارد كندو می گردد نیز بستگی مسقیم دارد. یعنی هر اندازه مقدار غذایی كه در روز وارد كندو می شود بیشتر باشد ملكه هم به همان نسبت روزانه بیشتر تخم می گذارد و هر چه روزانه كمتر غذا وارد كندو گردد از شدت تخمگذاریش می كاهد. مقدار غذا و نوع آن برخلاف عامل قبلی در اختیار ماست و به راحتی می توان نوعش را عوض و یا مقدارش را كم یا زیاد كرد. امروزه از زنبور داری از این عامل با هدف های مختلف بهره برداری می شود. با استفاده از همین عامل در مرداد ماه به تغذیه تحریكی جمعیت ها می پردازیم تا اگر چه نمی توان به كلی مانع كم شدن تخمگذاری ملكه شد ولی می توان این كاهش اجباری را به حداقل ممكنه تقلیل داد.
مقدار محصول عسلی را كه هریك از جمعیت های زنبورستان سالیانه به كندو می آورند با وجود مساوی بودن قدرت داخلی جمعیت ها و یكسان بودن شرایط طبیعی برای همه آنها، بعضی بیشتر و برخی كمتر است. با استفاده از شناسنامه جمعیت ها مقدار عسل همه كندوها را جمع و به تعداد كندوها تقسیم می كنند. عددی كه بدست می آید مقدار متوسط عسل زنبورستان است. جمعیت هایی كه كمتر از متوسط زنبورستان عسل داده اند باید هر چه زودتر ملكه اش را عوض كرد. چون كمی و زیادی محصول از خواص ارثی ملكه است كه آن را به بچه هایش كه كارگران باشند انتقال می دهد. اگر تهیه ملكه ممكن نبود آن را با یكی از بچه های مصنوعی و یا یك پس بچه می توان متحد كرد.
طبیعت را هم همین كار را به طرزی دیگر همیشه انجام داده و باز هم می دهد. در سال هائی كه شهد كم است یا بدلیل سرمای غیره منتظره و یا باران های زیاد زنبورها نتوانند و یا فرصت كافی برای جمع آوری شهد نداشته باشند تنها جمعیت های قوی و فعال قادر به جمع آوری شهد كافی برای ذخیره زمستانیشان خواهند بود. جمعیت های ضعیف و یا غیر فعال شهد كمتری به كندو می آورند كه حداكثر تا اواسط زمستان تمام می شود و زنبورهایش از گرسنگی میمیرند یعنی بطور طبیعی ضعیف ها حذف شده و تنها جمعیت های قوی زنده می مانند. بدین طریق ملاحظه می شود كه طبیعت خودش هم پرورش دهنده خوبی برای زنبور عسل است. زنبور دار هم باید همین كار طبیعت را با دقت تمام و در همه سال های زنبور داریش با استفاده از امكاناتی كه در اختیار دارد تقلید و تكرار نماید. چنین زنبور دار‌ی همیشه در كارهایش موفق خواهد بود.
یكی از كارهای خوبی كه زنبور دار می تواند بكند اینست كه در اردیبهشت و خرداد تعداد‌ی بچه مصنوعی بگیرد و در مرداد ماه برای متحد كردن با جمعیت های ضعیف از آنها استفاده نماید. تا جمعیت های تشكیل شده با داشتن ملكه های جوان و فعال، بتوانند بدون بیماری زمستان را گذرانده و در بهار آینده با تمام قدرت فعالیتهایش را آغاز نمایند.
نر كشی در جمعیت ها در این ماه و در خیلی از نقاط ایران حتی در تیر ماه شروع شده و به اتمام می رسد. پایان نركشی اعلام پایان سال برای زنبورها هم هست. از اول شهریور ماه تقریبا در تمام نقاط كشور ما زنبورها سال تازه شان را شروع می نمایند. جمعیت ها‌ی سالم پاییز و زمستان را بدون زنبورنر می گذرانند. وجود زنبور نر از مهر ماه به بعد در كندو علامت طبیعی نبودن وضع داخلی بویژه بی ملكه بودن جمعیت می تواند باشد.
تغذیه زمستانی را همین ماه فوری پس از برداشت عسل با تغذیه تحریكی می توان شروع كرد و اگر قبلا شروع شده ادامه داد. در مرداد ماه معمولا جمعیت قوی است ولی تقریبا همه زنبورهای آن در بهار و تابستان متولد شده اند و عمرشان به زودی پایان یافته حداكثر پس از چند هفته خواهند مرد. بنابراین چه بهتر كه كار تغذیه تحریكی و ذخیره كردن غذای زمستانی جمعیت را به عهده این زنبورها گذاشت تا زنبورهائی كه از این پس متولد می شوند و تمام پاییز و زمستان و حتی اوایل بهار زنده مانده و فعالیت خواهند كرد از این كار مشقت آورد معاف باشند و در نتیجه بتوانند مدت زیادتری زنده مانده و هم چنان كه بارها گفته شد از شكوفه های درختان میوه یك محصول جمع نمایند و حتی در فروردین ماه تحویل زنبور دار دهند.
در هر زنبورستانی همیشه تعدادی از جمعیت ها تغذیه ها را به راحتی قبول و تا صبح روز بعد ظرف غذا خوری را خالی می كنند. برخی دیگر برعكس با وجود كمبود عسل در كندوهایشان تغذیه را قبول ندارند و غذای داده شده در ظرف غذا خوریشان بی مصرف مدتها باقی می مانده و حتی پس از چند روز ترش هم می شود. اینها برای زنبور دار مسئله ایجاد می نماید. چه اگر این جمعیت ها را به حال خودشان رها كند در زمستان از گرسنگی حتما تلف خواهند شد. باید موضوع را بدین طریق حل کنیم كه به جمعیت هایی كه غذا را خوب برمی دارند زیادتر و تا بالاترین حد ممكنه شربت دهیم و قاب های اضافه را كه پر می كنند بتدریج برداشته داخل جمعیت هایی كه شربت را برمی دارند آویزان نماییم و بدین طریق به قول خودم بین جمعیت ها تعادل غذایی ایجاد می كنم. غارت در این ماه و دو ماه آینده بدلیل كمبود شهد در طبیعت شدت می گیرد. توصیه آنست كه تغذیه ها تنها بعد از غروب آفتاب انجام گیرد به علاوه سر هیچ یك از كندوها به مدت زیاد برای بازدید باز گذاشته نشود و سوراخ پروازها تنگ شوند.
چكیده کارهای زنبور داری در ماه مرداد:

1- جمعیت باید به كمك شربت تغذیه تحریكی گردد. این شربت می تواند با آب و شكر و عسل، یا آب و شكر و یا آب و عسل به نسبت های مساوی تهیه گردد.
2- در تغذیه تحریكی و یا در تغذیه زمستانی به جمعیت هائی كه بیشتر شربت را برمی دارند زیاد شربت بدهید ولی بعدا تعادل ایجاد كنید.
3- مقدار متوسط سالیانه عسل كندوهایتان را از هم اكنون بطور تقریب می توانید حساب و ملكه های كندوهای كم محصول را عوض نمائید.
4- نركشی در خیلی از نقاط كشور اگر تاكنون شروع نشده باشد، در این ماه شروع و به انجام می رسد. پایان نركشی آغاز سال تازه برای زنبورها می باشد.
5- غارت می تواند به زنبورستان صدمه جدیدی بزند. بدلیل كمبود گل و شهد زنبورها آمادگی كامل برای غارت جمعیتهای ضعیف دارند. تنها منتظر یك بهانه تحریك كننده می باشند. از تمام عواملی كه غارت را در زنبورها تحریك می كنند پرهیز نمائید.
منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY] کارهای زنبور داری در ماه شهریور
همان طوری كه نركشی در ماه پیش اعلام پایان یافتن سال جمعیت ها بوده، شروع شهریور ماه نیز اعلام آغاز سال برای زنبورها در ایران است. تقویم سالانه زنبورها با تقویم سالانه ما 5 ماه تفاوت زمانی نشان می دهد. این وضع و این تفاوت برای زنبور دار فوق العاده مهم است. باید حتما در نظر گرفته و با زنبورهایش با تقویم خودشان كار كند نه با تقویم ما.
در این ماه معمولا شدت گرمای تابستانی می شكند. هوا رو به اعتدال می گذارد. گو اینكه هنوز سرد نشده ولی دیگر از آن گرمای شدید تابستانی خبری نیست. شب ها در نقاط مرتفع كشور ما در اطراف شهرهایی مانند اردبیل، همدان، دماوند و اراك سرد هم می شود. زنبورها با حس كردن اوضاع كم كم خودشان را برای زمستان آماده می كنند. ملكه مرتب از تعداد تخم هایی كه در 24 ساعت می گذارد می كاهد. زنبور دار با ادامه تغذیه زمستانی سعی می كند كه از شدت كاستن تخم ریزی تا آنجا كه ممكن باشد جلوگیری كند. چون زنبورهایی كه از این به بعد متولد می شوند پاییز و زمستان و حدود یك ماه از بهار را در جمعیت می گذرانند. جمعیت در اواخر زمستان و فروردین ماه هر چه قوی تر باشد موفق تر بوده و عسل زیادتری به كندو می آورد. جلوگیری از كم شدن تعداد تخم هایی كه ملكه روزانه در این ماه می گذارد به كمك تغذیه زمستانی برای رسیدن به همین هدف نیز هست. البته هدف اصلی تامین ذخیره زمستانی جمعیت ها می باشد.
برای تغذیه در این ماه از شربتی استفاده می شود كه با نسبت 2 كیلو شكر و 1 لیتر آب تهیه می گردد. بعضی ها نسبت 3 كیلو شكر و 2 لیتر آب را ترجیح می دهند كه این هم صحیح است. اگر به این شربت ها در مقابل هر لیتر آب یك الی 2 قاشق غذا خوری عسل اضافه شود زنبورها آن را بهتر قبول می كنند و اگر آن را با مقداری دارو بر ضد بیماری نوزما مثل فوماژیلین مخلوط كند با بیماری مزبور مبارزه شده و زنبورها زمستان را سالم تر می گذرانند و از مرگ و میر زمستانی نسبتا جلوگیریی می شود.
پس از پایان تغذیه زمستانی زنبور دار ناگاه ملتفت خواهد شد كه جمعیت ها به شدت ضعیف شده اند و از این وضع سخت ناراحت می شود. مثلا كندوهایی كه در آغاز تغذیه 20 قاب پر از زنبور داشته اند، در پایان آن تعداد قاب های پر از زنبورشان به 14 عدد هم نمی رسد. این جریان كاملا طبیعی است و جای ناراحتی نیست. چه هنگام شروع تغذیه بیشترین تعداد زنبورهای جمعیت را زنبورهای بهاری و تابستانی تشكیل می دادند كه در جریان جمع آوری و غلیظ كردن شربت تلف شده و از بین رفته اند و در پایان تغذیه تعداد كمتری از آنها هنوز باقی مانده و بقیه اشان زنبورهای زمستانی می باشند. اینست كه جمعیت نسبتا ضعیف گردیده است. زنبورهای بهاری و تابستانی كه به هر حال باید از بین بروند چه بهتر كه هر چه زودتر حذف گردند.
زمانی كه تعداد قاب هائی كه دو طرفش پر از زنبور باشد به حدود 10 قاب تقلیل یافت طبقه دوم را برمی دارند و هر وقت به 8 عدد یا كمتر رسید كندو را تنگ می كنند در بعضی از زنبور داری ها طبقه دوم را هرگز برنمی دارند. این كار بیشتر در مناطقی توصیه می شود كه در آنجا بعضی از سال ها هوای سرد در وسط زمستان ناگهان گرم می شود بطوری كه خوشه زمستانی در داخل كندو بازشده زنبورها پرواز و ملكه تخمگذاری را شروع می نماید و این گرما مثلا حدود 2 هفته ادامه می یابد ناگهان دوباره هوا سرد می شود و حتی اغلب برف هم می بارد زنبورها با ناچار تخم و لاروها را رها كرده به خوشه زمستانی برمی گردند. لاروهای خارج مانده از خوشه در اثر سرما داخل سلول ها مرده و می گندند. عفونتی كه ایجاد می گردد جمعیت و زنبورهایش را ناراحت می نماید. به علاوه كلی از زحمات ملكه و جمعیت هدر می رود و حال آنكه در كندوهای 2 طبقه معمولا خوشه ها باز نمی شود و در نتیجه چنین مسئله ای پیش نمی آید.
زنبور عسل عادت به تمیزی فوق العاده دارد و هیچ نوع كثافتی را در داخل كندو تحمل نمی كند. حتی دفع مدفوع را تنها در خارج از كندو و در حال پرواز انجام می دهد. در حالت عادی زمانی كه مرگش را حس كرده و به خارج از كندو پرواز می كند و دیگر برنمی گردد. تنها زمانی داخل كندو می میرد كه مرگش ناگهانی باشد. مثلا از زنبور دیگری نیش خورده و فرصت پرواز به خارج از كندو را نداشته باشد.
جمعیت های ضعیف را نخست با یك بچه مصنوعی متحد كرده آنگاه تغذیه زمستانی را شروع می كنند. اگر بچه مصنوعی در زنبورستان نبود با یك جمعیت قوی هم همین كار را می توان كرد. ولی جمعیت های ضعیف را در زمستان نباید در زنبورستان تحمل نمود چون به راحتی انواع و اقسام بیماری ها را گرفته و داخل زنبورستان پخش می كنند.
زنبورستان باید تا اواسط این ماه از وجود زنبورهای نر كاملا پاك شده باشد. هرگاه در اواخر شهریور ماه و اوایل مهر ماه در كندوئی زنبورهای نر دیده شد باید كندو را باز و قابها را بیرون آورده و ملكه اش را حتما به چشم دید. دیدن تخم ها و لاروها در این ماه از سال ها و ماه های بعدش به هیچ وجه نشان دهنده وجود ملكه در كندو نیست. چه ممكن است جمعیت مدتها پیش ملكه اش را از دست داده و كارگران تخمگذاری كرده باشند.
آخرین مهاجرت یا كوچ دادن در این ماه انجام گرفته و زنبورها را به محل اصلیشان یعنی مكانی كه پاییز و زمستان تا بهار در آنجا می گذرانند برمی گردانند. قبل از مهاجرت باید طبق قوانین كوچ دادن عمل نموده و پس از مهاجرت برخلاف عقیده عده ای از زنبور داران كه سوراخ پرواز كندو را به سمت مشرق می گذارند تا زنبور صبح ها كارش را زودتر شروع كند. باید سوراخ های پرواز كندو را سمت مخالف باد منطقه قرار دهیم. دلیلش اینكه درست است كه قرار دادن سوراخ های پرواز ممكن است باعث آن گردد كه زنبورها 10 دقیقه زودتر پروازشان را شروع كنند. با در نظر گرفتن اینكه زنبورها اقلا 10ساعت یعنی 600 دقیقه در روز امكان پرواز دارند اضافه كردن 10 دقیقه كمتر از 2 درصد به مدت پروازشان می افزاید كه البته بسیار ناچیز و در مقدار محصول بی اثر است. حال آنكه كوفتن بادهای شدید به سوراخ پرواز و ورودش به داخل كندو و تمام تعادل حرارتی داخلی آن را در هر فصل و هر ماهی كه باشد بكلی بهم می زند و نه تنها فعالیت بلكه حتی زندگی عادیشان را نیز مختل می كند. این وضع بخصوص در زمستان خطرناك است.
تعویض ملكه جمعیت های ضعیف را در این ماه و یا ماه آینده بهتر است انجام داد. گو اینكه جمعیت ها ملكه را در پاییز با تلفات بیشتری قبول می كنند تا بهار ولی باز تعویض در پاییز را باید ترجیح داد چون جمعیت در بهار آینده به سرعت قوی شده و عسل زیادتری می دهد. برای اینكه تلفات ملكه كمتر شود از روش ویژه ای در تعویض پاییزی ملكه استفاده می گردد.
چكیده کارهای زنبور داری در ماه شهریور:

1- نركشی پایان یافته و سال تازه زنبورها شروع شده است.
2- غارت می تواند در این ماه و ماه بعد بیداد كند، مواظب باشید.
3- تغذیه زمستانی را با قدرت شروع كرده و به اتمام برسانید.
4- ضعیف شدن جمعیت ها از این ماه به بعد یك امر طبیعی است.
5- هرگاه تعداد زنبورها خیلی كم شده باشد طبقه دوم را بردارید.
6- جمعیت های خیلی ضعیف را نخست متحد كرده بعد تغذیه را شروع كنید.
7- زنبورستان در جریان همین ماه معمولا باید از وجود نرها پاك شده باشد.
8- با انجام آخرین مهاجرت كندوها را به محل زمستانیشان برگردانید.
9- سمت سوراخ های پرواز باید سمت مخالف باد منطقه باشد.
10- ملكه های جمعیت های خیلی ضعیف را با استفاده از روش ویژه پاییزی می توانید عوض كنید.
منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران
[/JUSTIFY]
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY] کارهای زنبور داری در ماه مهر
تغذیه زمستانی باید تاكنون پایان یافته باشد. مقدار آن برای كندوهای مختلف متفاوت است. جمعیت های قوی بیشتر و جمعیت های نسبتا ضعیف كمتر تغذیه می شوند. زمانی تغذیه جمعیت ها به اتمام می رسد كه تا مهر ماه 8 الی 10 كیلو شكر صرف تغذیه شان شده باشد. طبیعت دیگر معمولا شهدی ندارد كه در اختیار زنبورها قرار دهد. اگر هم داشته باشد مقدارش قابل بحث نیست. در استانهای شمالی ایران به ویژه در گیلان باغ های چای فراوانند. بوته های چای در پاییز و زمستان گل می دهند ولی اولا تعداد گل های هر بوته كم بوده و از 4 الی 5 گل تجاوز نمی كند. ثانیا گل های چای تنها گرده گل می دهند و شهد ندارند. ثالثا هوای منطق چای كاری در پاییز و زمستان اغلب بارانی است و امكان بهره برداری از آن برای زنبورها بسیار محدود است.
كنترل جمعیت ها پس از پایان تغذیه زنبور دار را از وضع داخلی كندو و كمبود یا كافی بودن غذای ذخیره شده برای گذراندن پاییز و زمستان آگاه می نماید تا در صورت نیاز به جعیت هایی كه غذای كافی ندارند كمك شود. این بررسی می توان با باز كردن كندوها انجام گیرد و یا با استفاده از یك ترازو یا یك قپان. باز كردن كندوها و دیدن مقدار غذای جمعیت ها با چشم گو اینكه اطمینان بخش تر است و زنبور دار را از مقدار غذای جمعیت بهتر آگاه می نماید ولی خطر شروع غارت را با خود به همراه دارد كه در این ماه بدلیل بیكاری زنبورها شدید هم هست.
به همین دلیل مدتی كه كندو باز می ماند باید خیلی كوتاه باشد. در صورت شروع غارت باید اولا فوری بررسی را قطع و سر كندوها را گذاشت. ثانیا سوراخ پرواز همان كندو را برای 3 روز تنگ كرد تا آنجا كه بیش از 2 الی 3 زنبور نتواند از آن عبور كنند. بررسی با ترازو و یا قپان با وجود پر زحمت بودن خطر غارت را به كلی از بین می برد. در اینجا هم تنها اولین بررسی بهتر است با باز كردن كندوها انجام گیرد و نتیجه از لحاظ كفایت و كمبود غذا در شناسنامه هر كندو و یا در یك دفترچه نوشته شود. از این تاریخ تا اوایل فروردین كندوها را هر دو هفته یكبار وزن كرده و باز در دفترچه كنار وزن های قبلی می نویسند تا بتوانند از مقایسه وزن ها با هم نتیجه بگیرند. یكی از سرمایه های بزرگ زنبور دار شان هایی است كه وی باید همیشه به صورت ذخیره در اختیار داشته باشد. این قاب ها معمولا در انبار مخصوصی نگهداری می شوند.
4 نوع شان مورد لزومند:

1- شان های خالی ولی سالم به تعداد هر چه بیشتر بهتر برای طبقه دادن به كندو در فروردین و اردیبهشت.
2- شان های پر از عسل و یا شربت برای كمك به جمعیت هائی كه در زمستان به هر دلیلی آذوقه اشان تمام شده باشد.
3- شان های گرده برای زمان شروع دوباره تخمگذاری ملكه به منظور تحریك وی به تخمگذاری بیشتر در اسفند و فروردین و یا پس از بچه مصنوعی و یا طبیعی گرفتن.
4- شان هایی با سلول های نر برای زنبور دارانی كه تصمیم به تولید و جفتگیری دادن ملكه دارند.
این سرمایه پر بها در اشكاف مخصوصی كه برای همین منظور درست شده نگهداری می گردد تا دست پروانه موم خوار از آنها كوتاه باشد و موش ها هم كه علاقه زیادی به گرده گل ذخیره شده در شان ها دارند نتوانند شان ها را خراب و تكه پاره و برای زنبور دار و جمعیت ها غیرقابل استفاده كنند.
با استفاده از گرمای‌ هوا كندوها را تمیز می كنند. برای این كار تك تك كندوها را باز كرده موم ها و بره موم هائی كه به چهار دیوار و كف كندو چسبیده اند را به كمك یك كاردك جدا و در گوشه ای جمع می كنند ولی این كار باید خیلی سریع انجام گیرد تا غارت شروع نشود. تمام شان های سیاه و غیرقابل استفاده را از كندو برداشته همراه تكه های مومی كه در جریان سال و همچنین هنگام تمیزكردن كندوها جمع آوری گردیده برای ذوب و تصفیه كه می تواند در اواخر همین ماه انجام گیرد در محلی مطمئن گذاشته می شوند. موم ها هر چه زودتر تصفیه گردند بهتر است تا كرم موم خوار نتواند آنها را بخورد. چه فعلا قیمت موم در ایران خیلی گران و حدود 3 برابر عسل است.
اولین اقدامات برای گرم نگهداشتن كندو اینست كه روی قاب ها در داخل كندو یك پارچه كتانی دو لا و روی آنها نیز مقداری روزنامه می گذارند تا گرما در داخل كندو حفظ شده و از راه درزهای سقف آن خارج نگردد و در نتیجه تامین و ثابت نگهداشتن آن برای زنبورها اشكالی بوجود نیاورد. استفاده از نایلون به جای پارچه را توصیه نمی شود چون نایلون مانع خروج بخار آب از كندو شده كپك زدگی شان ها را تشدید می نماید.
آخرین كار زنبور دار تنگ كردن كندوها و همچنین سوراخ پروازشان است. سوراخ پرواز می تواند سراسری باشد ولی باید ارتفاعش از 7 میلیمتر تجاوز ننماید. از چنین سوراخ پروازی كوچكترین موش ها هم نمی توانند عبور كنند. در مناطقی كه رطوبت هوا زیاد است و شان ها داخل كندوها زمستان كپک می زنند سوراخ پرواز را باید سراسری گرفت. در این ماه هم باید مواظب غارت بود كه زنبورها به دلیل بیكاری آمادگی زیادی برای غارت دارند.
نبور دار می تواند به راحتی از هم اكنون قدرت جمعیت های هر كندو را در اوایل سال آینده پیش بینی كند. برای این كار با دیدن تعداد خیلی زیاد زنبورها در هر كندو در ماه مهر گول نمی خورد. این قدرت آنها یك قدرت دروغی است. چون تعداد زیادی از این زنبورها به دلیل بهاری و تابستانی بودن باید از بین بروند پس فقط به تخم ها و لاروها به خصوص لاروهای سرپوشیده توجه کنید. اگر تعدادشان زیاد باشد آن جمعیت در اوایل بهار آینده قوی خواهد بود و اگر كم باشد ضعیف. زنبورهائی كه در این ماه متولد می گردند از زنبورهای متولد شده در مرداد و مهر زیادتر عمر می كنند و اغلب تا اردیبهشت زنده می مانند.
چكیده کارهای زنبور داری در ماه مهر:

1- تغذیه زمستانی باید حداكثر در این ماه پایان یافته باشد.
2- تنها یكبار كندو را باز كرده و به سرعت وضع غذایشان را بررسی نمائید و در شناسنامه هایشان بنویسید.
3- در صورت شروع غارت سر كندو را گذاشته و از ادامه كار موقتا صرف نظر نموده سوراخ های پرواز را تا حدود یك سانتیمتر كوچك كنید.
4- برای بررسی‍ وضع داخلی كندوها از هم اكنون تا فروردین ماه كندوها را هر 15 روز وزن نمائید.
5- همیشه تعدادی شان برای موارد اضطراری ذخیره كنید.
6 – موم های تكه تكه و جمع آوری شده و همچنین موم های شان های سیاه را ذوب و تصفیه نمائید.
7- روی قاب ها را با یك پارچه دو لای كتانی و مقداری روزنامه بپوشانید.
8- كندوهای جمعیت ضعیف را تنگ كنید.
9- كندوها رابرای زمستان گذرانی تمیز كنید ولی مواظب غارت باشید.
10- تنها به مقدار لاروها و تخم ها توجه داشته باشید. هر چه بیشتر باشند جمعیت در بهار آینده قوی تر خواهند بود. تعداد زنبورها در این ماه مهم نیست.
منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران

[/JUSTIFY]
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY] کارهای زنبور داری در ماه آبان
هوا در ایران مركزی بتدرج سرد می شود به طوریكه در اغلب نقاط زنبورها از نیمه دوم این ماه كم كم به خوشه زمستانی می روند. تنها بعضی از روزها كه هوا آفتابی و كمی گرم تر شده باشد از موقعیت استفاده كرده خوشه زمستانی و كندوهایشان را ترك نموده و پرواز كوتاه مدتی برای دفع مدفوعشان انجام می دهند. در شمال ایران هنوز هوا تا آنجا سرد نشده كه زنبورها را به خوشه زمستانی بفرستد. كمی دیرتر یعنی در آذر ماه ممكن است برای مدت كوتاهی به خوشه بروند و اغلب سال ها اصلا به خوشه نمی روند چون هوای زمستانی منطقه ملایم است.
تنها روزهایی كه برف روی زمین نشست خوشه زمستانی به مدتی كوتاه تشكیل می گردد ولی به محض آفتابی شدن هوا حتی در حالی كه برف نسبتا زیادی هم روی زمین نشسته خوشه باز شده و زنبورها به خارج از كندو می روند و پروازمی كنند. تخم ریزی ملكه هم بعضی از سال ها در شمال قطع نمی گردد و ملكه در زمستان با نسبت خیلی كمتر از بهار و تابستان به تخم ریزیش ادامه می دهد. در روزهای برفی به مدت كوتاه تخم ریزی قطع شده ولی به محض خوب شدن هوا از سرگرفته می شود. این نكته خیلی مهم باید همیشه یاد زنبور دارها باشد كه هر وقت زنبورها كنار آب برای آوردن آن به كندو دیده شدند معنایش اینست كه هنوز در جمعیت تخم و لارو وجود دارد. در استان های جنوبی كشور ما كه در كنار خلیج فارس و دریای عمان قرار دارند هوا هرگز آنقدر سرد نمی شود كه زنبورها به خوشه زمستانی بروند. در این استان ها زنبور عسل A.MELLIFERRA تقریبا وجود ندارد.
مدتی است رسم شده كه زنبور دار های سایر استان های كشور در زمستان جمعیت هایشان را برای تقویت زمستانی به آنجا حمل می نمایند. ولی نوعی زنبور محلی در بعضی از نقاط آن به صورت وحشی به نام APISFLOREA زندگی می كنند و اهالی از آنها با همان حالت وحشی بهره برداری می نمایند. این نوع از زنبورها در سبزوار و چابهار دیده شده است. از اواخر آبان ماه زنبور دار دیگر كاری با زنبورها و جمعیت آن ندارد.
كلی كارهای دیگری دارد كه باید انجام دهد و مهمترین آنها عبارتند از:

1- اگر تاكنون موم ها را ذوب و تصفیه نكرده بیش از این وقت را تلف نكند تا لاروهای پروانه های موم خوار كه به انتظار فرصت نشسته اند به جان موم ها افتاده و آن را بخورند. هم در سطح جهانی و هم در كشور ما امروزه نه تهیه جمعیت مسئله است و نه كندو نه ملكه و نه عسل، ولی موم مسئله ایست كه تقریبا همه كشورهای جهان گرفتار كمبود آن هستند. تاكنون تا آنجا كه مقدور است به زنبور دارها توصیه می شود كه فروش عسل با موم به هر دلیلی كه باشد خطاست. چون در مقابل هر كیلو موم كه همراه عسل و به قیمت عسل می فروشند در مقابل باید در بازار همان مقدار موم را به قیمت سه برابر بخرند. این كار از نظر اقتصادی هم نه معقول است و نه مقبول.
2- زنبور دار در جریان سال هر مقدار عسل كه به دفعات از هر یك از كندوهایش محصول گرفته باشد، در شناسنامه تك تك آنها را با تاریخ برداشت نوشته است. در آبان ماه هر یك از شناسنامه ها را با كمال دقت بررسی و جمع مقدار عسلش را حساب نموده در شناسنامه می نویسد. با استفاده از شناسنامه ها جمعیت هایی كه بیشترین عسل را آورده اند می شناسد و در سال و سال های آینده تنها از همین كندوها بچه چه به صورت طبیعی و چه به صورت مصنوعی می گیرد. به علاوه تنها به نرهای همین جمعیت های پر محصول اجازه زنده ماندن برای جفتگیری با ملكه هائی كه متولد خواهند شد را می دهد. تا تنها جمعیت های فعال و عسل آورنده اش ازدیاد یابد و از تولید مثل جمعیت های كم محصول و غیر اقتصادی جلوگیری شود. بدین وسیله مقدار محصول زنبورستانش را سال به سال بالا تر می برد. البته و صد البته شرایط اصلی كار و موفقیت اینست كه در محیطی كه كندوها قرار دارند شهد و گرده گل به مقدار هر چه بیشتر و به مدت هر چه زیادتر وجود داشته باشد. در مناطق كم شهد قوی ترین و بهترین جمعیت ها هم نمی توانند عسل جالبی به كندویشان بیاورند.
3- وظیفه دیگر زنبور دار شناختن جمعیت های نیش زن با استفاده از شناسنامه هایشان می باشد. جمعیت های نیش زن اغلب از نژادهای مخلوطی بوجود می آیند و معمولا تنها در یك نسل پرمحصولند. در نسل های بعدی مقدار محصولشان به شدت پایین می آید. كار كردن با چنین جمعیت ها مشكل بوده و همیشه همراه با نیش خوردنهای فراوان است. به طوریكه اغلب باعث رو گردان شدن زنبور داران از این شغل می گردد و به اصطلاح معروف عطایشان را به لقایشان می بخشند. به ویژه اگر تعداد جمعیت های نیش زن در زنبورستان زیاد هم باشد. تعویض ملكه اش با یك ملكه كه از یك جمعیتی آرام، خوب و فعال و از نژاد خالص بوجود آمده باشد تنها چاره این وضع است. اگر تعویض در اوایل بهار صورت گیرد جمعیت دو ماه بعدش آرام خواهد شد و اگر در پاییز عملی شود از اواخر اردیبهشت دیگر از نیش زدنشان خبری نخواهد بود.
4- از هم اكنون تا اوایل اسفند زنبور دار تقریبا بیكار است و وقت كافی برای مطالعه كتاب های قابل اعتماد زنبور داری در اختیار دارد. مطالعه كتاب های خوب برای زنبور دار با ذوق از واجبات كارش در زنبور داری است. بدون مطالعه پیشرفت و بهتر كردن وضع و كار غیرممكن است. زنبور داری امروزه به صورت علمی در آمده و دیگر تنها شغل نیست كه از پدر یا همسایه ها یاد گرفته شود. علم است و یاد گرفتن آن تنها یك راه دارد و آن هم مطالعه می باشد و یاد گرفتن راه های اجرای آنها از پدر و یا همسایه ها تنها امور ابتدائی زنبور داری را می توان یاد گرفت. زنبور دار بی مطالعه به ناچار یك عمر در نقطه ای كه هست در جا می زند بدون اینكه حتی بفهمد كه در حال در جا زدن است.
5 - وزن كردن هر دو هفته یكبار از این زمان به بعد بدلیل بیكاری برای زنبور دار به راحتی ممكن است. اگر تعداد كندوها زیاد باشد لازم نیست همه آنها را در یك روز وزن كند. می تواند در 2 یا 3 روز این كار را انجام دهد ولی همیشه تاریخ وزن كردن را باید در یاداشت ها قید نماید. مقایسه هر بار وزن با وزن قبلی زنبور دار را از وضع داخلی كندوها كم و بیش آگاه می كند. مثلا هرگاه تفاوت وزن یك كندو با وزن دفعه پیش زیاد باشد معنایش اینست كه به وسیله جمعیت های دیگر غارت شده است. در این حال زنبور دار پس از یك كنترل سریع با آویزان كردن 2 شان پر از عسل داخل آن و تنگ كردن سوراخ پروازش می تواند جمعیت را از مرگ حتمی از گرسنگی در وسط زمستان نجات دهد.
چكیده کارهای زنبور داری در ماه آبان:

1- در ایران مركزی و غربی معمولا از نیمه دوم این ماه زنبورها خوشه زمستانی را تشكیل می دهند و تا اوایل بهار داخل آن به زندگیشان ادامه می دهند.
2- در استان های جنوبی دریای خزر زنبورها خیلی از سال ها در زمستان نه به خوشه می روند و نه اینكه ملكه تخم ریزیش را قطع می كند.
3- هرگاه زنبورها را كنار آب در حال مكیدن دیدید معنایش اینست كه در كندو تخم و لارو وجود دارد و ملكه هنوز مشغول تخم ریزی است.
4- عده ای از زنبور دارها كندوهایشان را در زمستان به جنوب ایران كوچ می دهند و از نتیجه اش راضی هم هستند.
5- اگر موم ها را تاكنون تصفیه نكرده اید حتما این كار را فوری انجام دهید.
6- مقدار محصول عسل كندوها را محاسبه كرده و پر محصول ترین جمعیت هایتان را بشناسید.
7- ملكه جمعیت های نیش زن را در بهار و یا حالا پیش از آنكه به خوشه روند عوض كنید.
8- از مطالعه كتاب های خوب زنبور دار غفلت نكنید.
9- وزن كردن هر 15روز یكبار كندوها از مهر ماه تا اول فروردین شما را از بعضی از پیش آمدهای غیر منتظره داخلی كندوها می تواند آگاه نماید.
منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران
[/JUSTIFY]
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY]کارهای زنبور داری در ماه آذر
آذر ماه زمان آسایش زنبورها است وقتی كه نه زنبورها با طبیعت كاری دارند و نه طبیعت با زنبورها. پرواز به خارج از كندو تنها در روزهای گرم و آفتابی برای دفع مدفوع انجام می گیرد كه مدتش هم همیشه كوتاه است. این تنها كاری است كه زنبورها در این ماه برای انجامش كندویشان را ترك می كنند. در چنین روزهای باید زنبور دار از آویختن پارچه های سفید روی سیم یا طناب به منظور خشك كردنشان پس از شستن آنها خود داری نموده و این وضع را به همسایه های نزدیكش نیز اطلاع دهد تا آنها هم این اشتباه را نكنند. چون زنبورها پارچه های سفید را برای دفع مدفوع ترجیح می دهند و مدفوعشان را رویشان خالی و پارچه را پر از لكه می نمایند. این لكه ها متاسفانه به آسانی پاك نمی شوند و از بین بردنشان كار مشكلی است.
اولین برف سال معمولا در نیمه دوم همین ماه می بارد و اغلب سوراخ های پرواز را مسدود می كند كه زنبور دار باید فوری سوراخ های پرواز را با جارو یا انگشت باز و این كار راحتی به فردا هم موكول ننماید. زیرا ممكن است همین سهل انگاری كوچك باعث تلف شدن تعدادی از جمعیت ها گردد. هرگاه برف سوراخ پرواز را مسدود نماید تنفس جمعیت با استفاده از سوراخ های ریز موجود در برف تنها كمی دشوار می شود ولی بدی اصلی كار در اینست كه به زودی هوای گرم داخل كندو سطح داخلی برف های مجاور به سوراخ پرواز را آب می كند. این آب در سرمای شدیدتر شب تبدیل به یخ می گردد. یخ هم همان طوریكه می دانید خلل و فرج و یا سوراخ های ریز برای عبور هوا ندارد. در نتیجه جمعیت در داخل كندو پس از مدتی كوتاه خفه می شود. بنابراین بعد از هر برف مهمترین وظیفه زنبور دار پاك كردن فوری سوراخ های پرواز كندو است.
طرز زندگی جمعیت ها در سرمای زمستان بدین طریق است كه زنبورها داخل كندو به صورت گلوله ای در اطراف قاب های پر از عسل در می آیند. گرما در مركز این گلوله حدود 18 تا 20 درجه است. زنبورهایی كه داخل گلوله هستند پس از گرم شدن جای خود را با زنبورهایی كه در سطح خارجی گلوله می باشند و با هوای نسبتا سرد داخل كندو تماس مستقیم دارند عوض می كنند تا آنها هم به نوبه خود گرم شوند. این زنبورها نیز پس از گرم شدن جایشان را با زنبورهای سرد دیگر عوض می كنند. این كار تمام مدتی كه هوا سرد است ادامه دارد زمانی كه آنها به صورت گلوله در می آیند می گوییم زنبورها به خوشه رفته اند. جای ملكه همیشه در مركز یا نزدیكی های مركز گلوله است.
نوع دوم حركت زنبورها برای دسترسی داشتن به عسل است كه دسته جمعی و بدین طریق انجام می گیرد. پس از تمام شدن همه عسل در منطقه ای از شان كه خوشه زمستانی آنجا قرار گرفته است همه زنبورهای خوشه به آرامی ولی با هم چند سانتیمتر روی همان شان به جلو می روند تا منبع غذایی تازه و دست نخورده دیگری را در اختیار گیرند و بتدریج مصرف نمایند. بعد از اتمام عسل این نقطه باز هم دسته جمعی چند سانتیمتر جلوتر می روند. در جریان زمستان آنقدر به این كار ادامه می دهند تا به آخر همان شان برسند. آنگاه باز دسته جمعی خود را به قاب پر از عسل مجاور انتقال داده ولی این بار بعد از تمام شدن عسل این نقطه چند سانتیمتر به عقب می روند. باز هم بتدریج آنقدر عقب می روند تا عسل این قاب نیز تمام شود و همین طرز حركت را با سایر شان های پر از عسل در تمام مدت زمستان ادامه می دهند.
زنبور در سرما و داخل خوشه زمستانی دو نوع حركت را انجام می دهد:
1- حركت انفرادی هر یك از زنبورها در داخل خوشه. از سطح خوشه به داخل آن و از داخل خوشه به سطح.
2- حركت دسته جمعی خوشه روی هر قاب و از یك قاب به قاب دیگر.
زنبورها گرمای لازمه خوشه اشان را با خوردن عسل ایجاد می كنند و از آنجائی كه به صورت گلوله در می آیند قادرند گرمای ایجاد شده را داخل گلوله اشان حبس نموده و مانع خروج و از دست رفتنش گردند. طبق همه حساب های ریاضی و فیزیولوژی بدین طریق موفق می شوند كه كمترین مقدار عسل ممكنه برای گرم شدن و زنده ماندن و زندگی در زمستان مصرف نمایند. همان طوریكه در بالا ملاحظه كردید تا زمانی كه زنبورها عسل كافی در اختیار داشته باشند شدیدترین سرما نمی تواند صدمه ای به آنها بزند چون قدرت كنار آمدن با آن را دارند. آنچه به آنها صدمه زده و می تواند حتی تمام زنبورهای یك جمعیت را تلف كند جریان هوا ( كوران ) می باشد كه زنبور در مقابل آن هیچ نوع مقاومتی ندارد. به همین توصیه می شود كه هنگام تمیز كردن كندوها با كمال دقت باید مواظب بود كه درزها و سوراخ هایی نداشته باشند. اگر داشتن باید آنها را مسدود نموده و یا كندو را عوض كرد.
كنترل هفته ای یكبار سوراخ های پرواز به زنبور دار امكان می دهد اوضاع داخلی كندوهایش را حدس بزند. در صورتی كه بعضی از جمعیت ها و زنبورهایش را ناراحت روی تخته پرواز دید شماره كندویش را یاد داشت كرده و در اولین فرصت كه هوا گرم تر از 10 درجه شد آن را باز كرده و به سرعت وضع داخلیش را بررسی نموده و كمك لازمه را در اختیار آن جمعیت قرار دهد. مدت بررسی هر كندو باید خیلی كوتاه بوده و مثلا از 2 دقیقه تجاوز ننماید. اگر مدت زیادتر باشد گرمای داخلی كندوها باز هم بیشتر پایین می آید. زنبورها برای اینكه گرمای داخلی را به حد اولیه برسانند ناچارند مقدار زیادتری از عسل های ذخیره زمستانیشان را خورده و در بدنشان تبدیل به گرما نموده و داخل كندو پخش كنند تا هوای داخلی دوباره گرم و متعادل گردد. بدین طریق باز مقدار بیشتری از عسل مصرف می كنند كه این به ضرر زنبور دار و جمعیت است.
اصلا این قاعده كلی است كه زنبورها هر باز كردن سر كندو را با خوردن مقداری عسل پاسخ می دهند. بنابراین به صرف زنبور دار است كه چه در تابستان و چه در زمستان تا آنجا كه برایش ممكن است از این كار اجتناب ورزد و تنها هنگامی سر كندو را باز كند كه واقعا لازم باشد. عده ای از زنبور داران كندوهایشان را زیر سقفی كه از قبل برای همین منظور ساخته و آماده نموده اند می گذارند تا باران و برف روی كندوها نریزد كه البته این كار خیلی بهتر هم هست چون علاوه بر اینكه پاك كردن برف از روی كندوها دیگر لزومی ندارد. در تابستان هم در مدتی كه كندوها هنوز مهاجرت داده نشده اند سایه بان خوبی برایشان می باشد و زنبور دار مجبور نیست برای كار كردن با زنبورها در وسط آفتاب مرتب عرق بریزد.
چكیده کارهای زنبور داری در ماه آذر:

1- در نقاط سردسیر كشور همه زنبورها در خوشه زمستانی زندگی می كنند. تنها روزهائی كه گرمای هوا از 8 درجه بیشتر شود كندو را ترك كرده به سرعت دفع مدفوع نموده و فورا به كندو برمی گردند.
2- اولین برف در نیمه دوم همین ماه می بارد. فوری سوراخ های پرواز را پاك كنید.
3- زنبورها شدیدترین سرما را تحمل می كنند ولی كوچكترین جریان هوا ( كوران ) می تواند آنها را تلف كند.
4- از مطالعه كتاب های خوب زنبور داری غفلت نكنید.
5- هفته ای یكبار به سوراخ های پرواز دقت كنید. در صورت مشاهده وضع غیر طبیعی شماره كندو را یادداشت نموده و در ساعات گرم یك روز آفتابی آن را به سرعت كنترل و رفع نواقص نمائید.
منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران
[/JUSTIFY]
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY]کارهای زنبور داری در ماه دی
دی ماه هم مثل ماه آذر كم كارترین ماه سال برای زنبور دار است. دست به تركیب كندوها و جمعیت ها نباید زد. تنها به خاطر بازدید و بررسی وضع آنها از راه سوراخ پرواز می توان به كندوها نزدیك شده و آنهایی كه ناراحتی نشان می دهند و یا مشكوك به نظر می رساند شماره هایشان را یادداشت نموده ولی باز هم تا مساعد شدن موقتی هوا كاری به كارشان نداشت. دی و بهمن سردترین ماه های سالند. اسفند هم در بعضی از سال ها و یا در برخی از نقاط سرد است. جمعیت های سالم در داخل كندو و از آرامش كامل زمستانی برخوردارند به هیچ وجه نباید آرامش آنها را بهم زد.
زنبور عسل میلیون ها سال است كه روی زمین فعالیت می كند. زمانی كه از انسان نه خبری بود و نه اثری تمام این مدت را بدون دخالت و كمك انسان زمستان های سرد را داخل سوراخ های درختان در جنگل ها و حفره های سنگ ها گذرانده است. برای اینكه از هوای سرد زمستانی آسیبی نبیند در داخل سوراخ ها و حفره ها به همدیگر سخت چسبیده گلوله و یا خوشه ای را تشكیل دادند كه داخل آن گرمای مورد نیاز زمستانیشان را تولید و تامین می كردند بطوری كه عوامل خارجی نتوانند آنها را از بین ببرند. به زبان دیگر با سختی ها و ناراحتی های طبیعت توانستند بدون دخالت انسان كنار آمده و از زمستان های سرد و حتی یخبندان در تمام میلیون ها سال گذشته جان سالم بدر برند. بررسی همین وضع نشان می دهد كه در زمستان بهتر است كاری بكار زنبورها نداشته و آنها را به حال خودشان گذاشت.
این درس را انسان از طرز طبیعی زمستانگذرانی زنبورها در حالت وحشی یاد گرفته و همان طور هم باید با وی رفتار كند. كنترل هفتگی سوراخ های پرواز را باید بدون دست زدن به كندوها انجام داد و هنگام بررسی وضع داخلی آنها در هوای گرم و آفتابی تا آنجا كه ممكن باشد از ایجاد سر و صدا و یا رفتار خشن با زنبورها احتراز نمود.
سوراخ پرواز بهتر است سراسری و متحرك با ارتفاعی كمتر از 7 میلیمتر باشد تا بتواند مانع ورود موش های خیلی كوچك به داخل كندو گردد. متاسفانه در كندوهای ساخته شده در ایران این موضوع نه تنها رعایت نمی گردد بلكه تاكنون اصلا ناشناخته است. استفاده از آن به ویژه در نقاط مرطوب یكی از راه های نجات از قارچ زدگی زمستانی شان ها در داخل كندو است و به علاوه اگر به دلیلی مرگ و میر زمستانی زنبورها در كندوهایی كه سوراخ پرواز متحرك سراسری دارند آنقدر زیاد باشد كه كف آن را پوشانده و از راه خروج و ورود زنبورها را مسدود نماید. تنها با یك میله سر كج می توان زنبورهای مرده را بیرون كشیده تا هوای كافی به زنبورها برسد و خفه نشوند و یا با قرار دادن یك صفحه نایلونی و یا تخته سه لا در كف كندو در مهر ماه همین كار راحت تر انجام می گیرد. بدین طریق كه با برداشتن كامل تخته ای كه سوراخ پرواز را تشكیل می دهد. نایلون یا تخته سه لا را براحتی بیرون كشیده از طرز محل ریخته شدن زنبورهای مرده وضع جمعیت را حدس زد و یا با دیده شدن جسد ملكه بین آنها از بی ملكه بودنشان مطلع شد. سپس صفحه نایلونی و یا تخته سه لا را تمیز كرده به آرامی دوباره در كف كندو گذاشته و تخته پرواز متحرك را به محل اولیه اش برگرداند و این كار را هر هفته و یا هر چند هفته یكبار تكرار كرد. البته همه اینها باید بدون ایجاد سر و صدا و با آرامی و ملایمت كامل انجام گیرد. تا زنبورها ناراحت نشده و خوشه زمستانی را ترك نكنند كه در این حال تلف خواهند شد. هر زنبور كه در سرمای زمستانی خوشه را ترك كند محكوم به مرگ است.
در روزهای نسبتا گرم این ماه اگر جلوی سوراخ پرواز فعالیتی ندیدید و خواستید از زنده بودن جمعیت آن مطمئن شوید 2 كار می توانید بكنید.
1- یك لوله لاستیكی یا پلاستیكی را از راه سوراخ پرواز به داخل كندو فرستاده سر دیگرش را به گوشتان نزدیك كنید. اگر جمعیت زنده بود صدایش را خواهید شنید.
2- گوشتان را به یكی از دیواره های كندو چسبانده و چند ضربه نسبتا ملایم با پشت انگشت ها به دیواره دیگر آن وارد كنید. از جمعیت زنده در مقابل هر ضربه صدائی واضح ولی كوتاه شنیده خواهند شد.
موم های تصفیه شده و قالب زده را تحویل كارخانه قالب زنی موم كه خوشبختانه امروزه چند عدد از آنها در ایران مشغول كار می باشند داده و باید به اندازه نیاز سالیانه ورقه های موم قالب زده برای استفاده در بهار سال آینده تحویل گرفت. در بهار و گرما گرم فعالیت جمعیت ها زنبور دار وقت كافی برای تهیه آن ندارد بخصوص آنكه همه زنبور دارها هم در بهار به دنبال آن می روند در نتیجه تهیه اش مشكلتر می شود. با ورقه های موم پرچ شده ای كه تازه خریداری شده و یا از قبل در انبار بود باید به اندازه كافی دیواره درست كرده برای زمانی كه جمعیت ها در بهار در حال رشد و یا ازدیادند آماده داشت.
كندوهائی خالی و معیوب را تعمیر و آماده بهره برداری نموده، كندوهایی كه بعد از متحد كردن دو جمعیت خالی و یا زنبورهایشان تلف شده اند را تمیز و در صورت نیاز تعمیر كنید.
شناسنامه های كندوها را كه از اول فروردین قابل استفاده خواهند بود خط كشی و آماده باید كرد. با این شناسنامه ها می توان از اوضاع زندگی هر جمعیت آگاه شد بدون اینكه باز كردن كندویش لازم باشد. شناسنامه های سال پیش جمعیت ها را با دقت كامل و موشكافی مطالعه كرده و پس از مقایسه با سالنامه های سال پیشتر و نتیجه گیری از وضع فعالیت آنها 10 عدد از فعالترین و آرامترین جمعیت ها را انتخاب كرده و در ازدیاد جمعیت ها در سال آینده تنها از همین ها استفاده می كنند.
درباره مطالعه كتاب ها زنبور داری باز هم سفارش می كنم. بدون مطالعه ممكن است یك زنبوربان شد ولی زنبور دار شدن غیر ممكن است حتی اگر تعداد كندوهایتان 500 عدد و یا خیلی بیشتر باشد. مطالعه و عمل مثل دو پای یك انسانند و می دانید كه انسان با دو پا خیلی بهتر می تواند راه برود و حتی به سرعت بدود تا شخصی كه یك پایش را بریده باشند.
چكیده کارهای زنبور داری در ماه دی:

1- دست به تركیب جمعیت ها و كندوها نزنید. وضع داخلیشان را تنها از راه سوراخ پرواز هر هفته بررسی نمائید.
2- در صورت اجبار به باز كردن كندو در یك روز آفتابی دی ماه، از ایجاد سر و صدا احتراز نموده و این كار را در نهایت آرامش ولی سریع انجام دهید.
3- سوراخ پرواز متحرك و سراسری كمك بزرگی در زنبور داری است.
4- در روزهای گرم دی ماه اگر در سوراخ پرواز فعالیتی دیده نشد، كندو را كنترل نموده و از زنده بودن زنبورها مطمئن گردید.
5- موم های پرچ شده و قالب زده را خریداری و برای مصرف در بهار انبار كنید.
6- كندوهای خالی و معیوب را تعمیر نمائید.
7- همه ادوات و وسایل كار را برای استفاده در بهار آینده تمیز كنید.
8- شناسنامه های جمعیت ها را برای استفاده در سال آینده به منظور تولید و پر بارترین جمعیت ها را برای استفاده در سال آینده به منظور تولید ملكه های خوب و نرهای قوی تعیین نمائید.
منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران
[/JUSTIFY]
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY]کارهای زنبور داری در ماه بهمن
در نیمه دوم بهمن ماه معمولا در ایران گل های درختان بیدمشک باز می شوند. در شمال ایران متاسفانه همه ساله پس از باز شدن شكوفه ها سرما دوباره برمی گردد و باران و برف شكوفه ها را خراب و زنبورها را از گرده های پر ارزش آن محروم می كند. برای احتراز از آن روشی پیشنهاد شده كه بهتر است آن را بخوانید.
همراه باز شدن گل های درختان بیدمشک زنبورها نیز در یك روز آفتابی خوشه زمستانی را بهم زده دوباره فعالیت سالیانه اشان را از سر می گیرند یعنی از زندگی غیرفعال به زندگی فعال قدم گذاشته و زندگی عادیشان را دوباره شروع می كنند. كارگران كه تاكنون در گرمای حدود 20 درجه زندگی می كردند با خوردن عسل زیاد گرمای داخلی كندو را بالا برده و به 35 درجه می رسانند. در این وضع ملكه اولین تخم ها را داخل سلولها گذاشته و طبق روال كار از این به بعد هم هر روز به تعداد تخم هائی كه می گذارد می افزاید. در كندوهای خودم كه در كرج مسقتر بودند در 24 بهمن تخم ها را دیدم. در این تاریخ گل های بیدمشک نیز در این منطقه باز شده و زنبورها از آن استفاده می كردند.
ملكه زمانی تخمگذاری می كند كه گرمای داخلی به 35 درجه برسد. زنبورها با خوردن عسل فراوان قادرند گرمای داخلی كندو را تا این حد بالا ببرند. نتیجه ای كه می توان گرفت اینست كه در اواخر این ماه مصرف عسل ناگهان خیلی زیاد می شود. برای كمك به جمعیت اگر قاب عسل موجود نبود كه داخل كندو آویزان كرد مقداری خمیرشیرین روی قاب ها می گذارند ولی بهتر است روی قاب ها یك صفحه نایلونی پهن كرد تا اگر خمیرشیرین در اثر گرمای داخلی كندو شل شد روی كف كندو نریزد. و در صورت لزوم این كار را چندبار تكرار نمود.
این ماه مهمترین كار زنبور دار باید سعی در گرم نگهداشتن كندوها باشد تا ملكه بتواند روزانه هر چه بیشتر تخم بگذارد. گذاشتن پارچه روی قابها لازم است. این كمک بزرگی به جمعیت در گرم شدن و گرم ماندن است كه زنبورها حق الزحمه زنبور دار را سه ماه با بار آوردن و عسل دادن از شكوفه های درختان میوه حداكثر در اردیبهشت و خرداد ماه می پردازند و بدین وسیله از وی تشكر می كنند. زنبور دارانی كه از گرم كردن و تغذیه زنبورها در این ماه كوتاهی می كنند خودشان را از یك محصول عسل جالب عقب می اندازند چون در اثر عدم تغذیه در این ماه جمعیت ها ضعیف مانده و ناچار می شوند كه شهد شكوفه های درختان میوه را صرف رشد و نمو داخلی خودشان كنند تا قوی شوند و بتوانند از گل هائی كه از اردیبهشت ماه به بعد شهد می دهند عسل بیاورند. بنابراین تكرار می كنم كه زمان تغذیه تقویتی جمعیت ها بهمن ماه و اسفند است همان طوری كه زمان تغذیه تحریكی و زمستانی آنها مرداد و شهریور می باشد. نه طبق رسم ایران آبان و آذر و یا حتی زنبور دار تنها زمان كافی داشت به تغذیه جمعیت هایش بپردازد.
در این جا این سوال پیش می آید كه در بهمن ماه تنها گیاهی كه گل می دهد بیدمشک است كه معمولا باید تمام مواد غذایی را در اختیار كارگران بگذارد تا با آن بتوانند به وسیله غده شیری كه در سرشان وجود دارد ژله رویال برای تغذیه نوزادان درست كرده و ترشح كنند ولی در نقاطی مثل شمال ایران اغلب سال ها باران و برفی كه بعد از شكفتن گل های بیدمشک سر می رسند باعث خراب و غیر قابل استفاده شدن گرده ها و شهد آن می گردد. بنابراین زنبور عسل در این حالت از چه منبعی قادر است شهد به ویژه گرده گل را كه در این ماه تنها منبع پروتئینی طبیعی برای زنبور عسل است و بدون آن ترشح ژله رویال و در نتیجه تغذیه و رشد لاروها غیرممكن می باشد تهیه نماید.
جوابش همان طوری كه قبلا هم كم بیش داده شده اینست كه همه زنبورهائی كه از اواخر مرداد به بعد متولد می شوند مقدار زیادی گرده گل، چه از طبیعت و چه از ذخایر موجود درشان ها می خورند. این گرده های گل در بدنشان تبدیل به مواد پروتئینی و چربی شده در زیر جلدشان ذخیره می گردد در بهمن و اسفند كه مورد نیاز است این مواد از راه خون به سمت غده های شیری حركت كرده و در آنجا پس از پرورش یافتن تبدیل به ژله رویال به رنگ شیری شده از راه دهان و خرطوم داخل سلول ها ریخته می شوند تا لاروها با آن تغذیه شوند. حدود 50 درصد از مواد متشكله ژله رویال یا ژله شاهانه مواد پروتئینی است 15 درصد آن انواع چربی ها و 20 درصدش را قندها تشكیل می دهند. بقیه اش از اسیدهائی هستند كه هنوز ناشناخته مانده اند. در ژله ی رویال انواع ویتامین ها و مواد كانی كه برای رشد طبیعی لاروها لازم هستند وجود دارند.
هرگاه سوراخ پرواز كندو سراسری باشد و به موقع یعنی در مهر ماه یك صفحه نایلونی و یا بهتر یك تخته سه لا در كف كندو گذاشته شده باشد حالا با بیرون كشیدن آن از داخل كندو تمام تاریخ زندگی زمستانی جمعیت را می توان به راحتی خوانده و از وضع كنونیش آگاه شد و بدون اینكه نیازی به باز كردن باشد.
1- با دیدن تعداد زنبورهای مرده در روی تخته از ضعف و یا قدرت جمعیت ها آگاه شد.
2- آخرین نقطه ای كه موم های ریز ریز شده ریخته اند محلی است كه زنبورها هم اكنون در آن نقطه اقامت دارند.
3- مقدار موم ریز ریز شده نشان دهنده مقدار غذائی است كه زنبورها تاكنون خورده اند. هر چه بیشتر باشد جمعیت غذای بیشتری مصرف نموده و چه بسا به تغذیه فوری نیاز داشته باشد. در این وضع یك الی دو كیلو خمیرشیرین روی یك صفحه نایلون گذاشته و درست همانجائی كه زنبورها هستند روی قاب ها می گذارند. نایلون نباید تمام قاب ها را بپوشاند تا زنبورها امكان دسترسی به خمیرشیرین داشته باشند. جمعیت آن را در مدتی حدود 2 الی 3 هفته می خورد. بعد از آن می توان جمعیت را با شربت و یا شان عسل نسبتا گرم شده تغذیه نمود.

4- پیدا شدن مقدار زیادی شكرك نشان آنست كه جمعیت تشنه است و به آب نیاز دارد.
5- دیدن جسد ملكه زنبور دار را از بی ملكه بودن آگاه می نماید. در این زمان از سال و در این حال 2 كار می توان كرد:

الف: اگر ملكه هائی ذخیره شده باشند یكی از آنها را در قفسه گذاشته در اختیار جمعیت قرار داد.
ب: در اولین فرصت جمعیت را با جمعیت دیگر متحد كرد.
6- پیدا شدن جسد زنبورهای نر روی تخته می تواند نشان دهنده یكی از این دو وضع باشد.
الف: نطفه موجود در كیسه ذخیره ملكه تمام شده و وی به ناچار تخم نر می گذارد. در این صورت ملكه باید هر چه زودتر حذف و به وسیله یك ملكه جفتگیری كرده جوان با استفاده از روش بهاری جانشین گردد.
ب: ملكه مدتهاست مرده و كارگران تخمگذاری می كنند. چنین جمعیتی معمولا دیگر قابل بهره برداری نیست و به محض گرم شدن هوا باید آن را از بین برد بدین طریق كه كندو را به فاصله حدود 100 متر برده و از زنبورها خالی نمود. در نقطه ای كه سابقا همین كندو قرار داشت كندوئی نگذاشت تا زنبورهای جمعیت نر جایی برای اقامت پیدا نكرده و كاملا متفرق گردند و از بین بروند و هم از شرشان راحت شود
اگر در هوای نسبتا ملایم جلوی سوراخ پرواز زنبورها سرگردان این طرف و آن طرف بدوند و نتوانند پرواز كنند احتمال مبتلا بودن جمعیت به بیماری نوزما وجود دارد. بررسی زیادتر و آزمایشگاهی لازم است و یا زنبور دار می تواند از راه تشخیص این بیماری بدون میکروسکوپ استفاده كند.
به محض بالا رفتن گرمای هوای 8 درجه در سایه به سرعت و مثل ماه های قبل پرواز دفع مدفوع انجام می گیرد. چنانچه زنبورهای بعضی از جمعیت ها كندوهایشان را ترك ننمایند معمولا جای نگرانی باید باشد. آنها قبلا این كار را انجام داده و دیگر نیازی به آن ندارند.
در بهمن ماه اگر روی تخته پرواز زنبورهائی در حال آوردن گرده گل به كندو دیده شوند علامت آنست كه ملكه آن جمعیت در حال تخمگذاری است و این كار را مدتی است كه شروع نموده. این موضوع مهمی است كه زنبور دار باید همیشه در زنبور داری یادش باشد.
پس از پایان پرواز دفع مدفوع هنگام غروب همان روز زنبور دار بررسی خوبی از وضع داخلی جمعیت ها می تواند انجام دهد به صورت زیر:

1- با گذاشتن و چسباندن گوش به یكی از دیواره های كندو شنیدن صدائی آرام معرف سلامت و رضایت جمعیت است.
2- اگر از راه سوراخ پرواز به داخل كندو كمی فوت شود و یا به دیواره كندو ضربه ای نسبتا ملایم با پشت انگشت ها وارد گردد شنیدن صدائی كوتاه از زنبورها علامت سالم بودن آنها است.
3- در صورت دیده شدن تعدادی زنبور به صورت سرگردان كه روی تخته پرواز بی هدف به این طرف و آن طرف می روند باید گوش به دیواره كندو چسباند. هرگاه صدای گریه زنبورها شنیده شد آن جمعیت معمولا ملكه ندارد. به چنین جمعیتی باید یك ملكه داد و یا آنكه وی را با جمعیت دیگری متحد كرد.
از وزن كردن هر 2 هفته یك بار غفلت نگردد كه خود كلید كلی از معماها در شغل زنبور دار است.
مطالعه كتب مفید زنبور داری در این ماه هم ممكن است، چه هنوز كارهای وقت گیر و پر مشغله زنبور داری شروع نشده. گواینكه مطالعه در عین شدت كار هم برای زنبور دار ممكن است چون مطالعه نوعی تفریح است نه نوعی كار.
در بهمن ماه یك كنترل دقیق وسایل كار لازم است. همه ابزار كارها باید تمیز و شسته و آماده شروع فعالیت دوباره باشند. برای اینكه در هنگام شدت كار زنبور دار دائم دنبال آنها نگردد باید این شعار را در زندگی زنبور داریش همیشه مد نظر داشته باشد. ( یك جا برای هر یك از ابزارها و هر یك از ابزارها بجای خودشان ) .
چكیده کارهای زنبور داری در ماه بهمن:

1- در خیلی از نقاط ایران اولین گیاهی كه پس از پاییز گل می دهد بیدمشک است و همراه آن ملكه نیز اولین تخم ها را می گذارد.
2- هرگاه جمعیت غذای كافی نداشت باید با خمیرشیرین یا شان های پر از عسل تغذیه گردد.
3- پارچه های كتانی روی قاب ها را كنترل و در صورت لزوم آنها را عوض كنید و رویشان مقداری روزنامه بگذارید تا به زنبورها در گرم شدن كندویشان كمك موثری كرده باشید.
4- بیماری نوزما به ویژه در نقاط مرطوب در این ماه شدت می یابد. مواظب آن باشید.
5- به محض اینكه گرمای هوا از 8 درجه بالاتر رفت زنبورها به خارج پرواز می نمایند و پس از دفع مدفوع به سرعت به كندویشان برمی گردند.
6- مثل ماه گذشته تخته پرواز متحرك سراسری كمك بزرگی به آگاه شدن وضع داخلی زنبورها و جمعیت در این ماه می نماید.
7- تعمیر كندوهای كهنه و شكسته در ماه های بیكاری مثل بهمن ماه و ماه های آذر و دی آنها را آماده بهره برداری در سال آینده می كند.
منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران


[/JUSTIFY]
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

[JUSTIFY]کارهای زنبور داری در ماه اسفند
در اسفند ماه هم مهمترین وظیفه زنبور دار گرم نگهداشتن و گرم بسته بندی نمودن كندوها در محل خودشان است. این كار تا اواخر فروردین ماه و با هر شیوه ممكن باید انجام گیرد. ملكه بعد از یك استراحت زمستانی تخمگذاری را از سرگرفته است. به همان نسبت كه طبیعت شكوفه و گرده گل در اختیار زنبورها قرار می دهد ملكه نیز به همان نسبت روزانه تخم می گذارد. همچنین به همان نسبتی كه روزها درازتر می شوند ملكه نیز بیشتر تخمگذاری می كند.
برای اولین تخم ها و لاروها گرده های جمع و ذخیره شده اواخر پاییز در داخل شان ها و همچنین مواد ذخیره شده در زیر پوست زنبورهای زمستانی كه شامل مواد پروتئینی و چربی ها است كفایت می كند ولی پس از تمام شدنشان باید از گرده های گل شكوفه ها كمك گرفت.
اولین گرده ها پس از سرمای زمستانی را معمولا درختان فندق و بیدمشک می دهند. گرده های فندق از كیفیت خوبی برخوردار نیستند با وجود بر این در اسفند ماه كمك بزرگی برای جمعیت ها می باشند. بر عكس گرده های بیدمشک یكی از بهترین انواع گرده ها است كه وجود دارد و در پرورش و رشد سالیانه جمعیت ها اثر فوق العاده خوبی می گذارد.
گل های بیدمشک علاوه بر گرده مقدار قابل توجهی عسل هم می دهند. كاشت چند درخت بیدمشک در هر زنبورستان و یا نزدیكی آن با اصرار توصیه می شود. گو اینكه گرده گل و شهد موادی می باشند كه قدرت و ضعف همه زنبورها و جمعیت ها به ویژه در اسفند ماه بدان وابستگی ناگسستنی دارند ولی این دو ماده به تنهایی جواب گوی همه نیازهایشان نمی توانند باشند. عوامل دیگری هم هستند كه در قویتر شدن بخصوص سریعتر قوی شدن جمعیت ها وجودشان نه تنها لازم بلكه غیر قابل صرف نظر كردن می باشند.
مهمترین عوامل قدرت یافتن جمعیت ها عبارتند از:

1- ملكه جوان كه بتواند روزانه تخم های زیادی بگذارد.
2- وجود زنبورها جوان در جمعیت كه غده های شیریشان خوب ترشح كنند.
3- ذخیره عسل در شان ها به مقدار خیلی زیاد. چون مصرف روزانه جمعیت در این ماه و تا اندازه ای در ماه پیش به ناگاه به مقدار زیادی بالا رفته و حتی چند برابر می گردد. در صورت لزوم تغذیه با خمیرشیرین یا قاب های پر از عسل. معمولا جمعیت ها را تا قبل از 15 اسفند با شكر و یا شربت تغذیه نمی كنند.
4- حفظ گرمای داخلی كندو.
5- وجود آب در نزدیكی های زنبورستان و یا اقلا به صورت یك آبشخور.
جمعیتی كه ملكه نداشته باشد زنبورهایش هرگز گرده گل به كندو نمی آورند. بنابراین اگر جلو تخته پرواز كندو زنبورها در حال گرده آوردن دیده شوند نباید به فكر بی ملكه بودنش افتاد و بی جهت كندو را باز نموده و زنبورها را آزار داد. در سایر كندوها اگر وضع نامطلوب بود كنترلش را در روزهایی انجام دهید كه هوا گرم و آفتابی باشد. برای مطمئن شدن از زنده بودن ملكه پس از بازكردن كندو اگر نتوانستید خودش را ببینید به تخم ها و یا لاروهای آن توجه كنید. اگر تخم یا لارو داشتید خود نشان زنده بودن ملكه است. ولی اگر جمعیتی در اسفند ماه لارو یا تخم نداشت دلیل كافی بر بی ملكه بودنش نیست، زیرا بعضی از ملكه ها تخمگذاری را زودتر شروع می كنند و برخی دیرتر، در این حال به رفتار زنبورها باید توجه داشت. اگر پس از بازكردن كندو زنبورهایش آرام بودند ملكه دارد و اگر ناراحت باشند احتمالا ملكه اشان مرده است. برای اطمینان كافی است قابی را با تخم و لاروها خیلی جوان از كندوئی دیگر به وسط این جمعیت منتقل كرد. 3 الی 4 روز بعد اگر پستانک یا سلول ملكه رویش زده باشند دلیل بر این است كه ملكه ندارد و اگر سلول ملكه نزده باشند حتما ملكه دارد.
در هر محل كه كندوها هستند و به هر محلی كه منتقل می شوند، وقت شروع و ختم تك تك گل های همان منطقه در یك دفترچه كوچك یادداشت شود. به كمك آن زنبور دار همیشه خواهد دانست كه كندوها را به كدامیك از مناطق و تقریبا در چه روزی باید كوچ دهد. از جابجا كردن كندوها در داخل زنبورستان در هر ماه و فصل به هر دلیلی كه باشد باید احتراز كرد. انتقال كندو از نقطه ای كه به خط مستقیم 10 كیلومتر با محل تازه فاصله داشته باشد مجاز است و نه كمتر، زیرا شعاع پرواز زنبورها بطور عادی 4 كیلومتر می باشد. به جمعیتی كه ملكه ندارد یك ملكه در قفسه ملكه كه مقداری خمیرشیرین هم داخل یكی از سوراخ های قفسه گذاشته شده باید داد. در اسفند ماه همه جمعیت ها معمولا ملكه تازه را خیلی ساده و بی درد سر قبول می كنند.
جمعیتهایی كه مدفوع آنها بی رنگ روی قاب ها خشك شده اند آلوده به بیماری نوزما می باشند كه در صورت شدت بیماری مدفوع بی رنگ و خشک شده آن اطراف سوراخ پرواز هم دیده می شوند. به آنها شربت 1به 1 نیمه گرم مخلوط با مقداری داروی ضد نوزما مثل فوماژیلین عصرها به مدت 10 روز می دهند تا معالجه شوند. وزن كردن هر 2 هفته یكبار فراموش نگردد كه باز هم كمك بزرگی به فهمیدن وضع داخلی كندوها می كند. كنترل دائمی و مرتب سوراخ پرواز در این ماه از لحاظ بیماری و همچنین حمل گرده گل می تواند باعث آن گردد كه نیازی به بازكردن كندو نباشد و بدین وسیله از بازكردن كندوها و اذیت بی جهتشان صرف نظر گردد.
چكیده کارهای زنبور داری در ماه اسفند:

1- فعالیت تخمگذاری ملكه در این ماه زیادتر از بهمن ماه می باشد.
2- كندوها را گرم نگهدارید.
3- مواظب غذا و تغذیه جمعیت ها به كمك عسل یا خمیرشیرین باشید. جمعیت ها در این ماه خیلی بیشتر از ماه های پیش مصرف غذایی دارند.
4- اگر در نزدیكی كندوها محلی برای تهیه آب زنبورها وجود نداشته باشد، برایشان یك آبشخور ساده درست كنید.
5- كاشت چند نهال بیدمشک در نزدیكی كندوها كمک بزرگی برای زنبورها است.
6- هرگاه در سوراخ پرواز زنبورها در حال حمل گرده گل دیدید، در آن حال از زنده بودن ملكه مطمئن باشید.
7- زمانی كه كندو را باز كردید، آرام بودن زنبورها علامت زنده بودن ملكه است.
8- وجود تخم و لارو در شان ها علامت زنده بودن ملكه می باشد.
9- از تغییر مكان دادن كندوها در داخل زنبورستان حتما خودداری كنید.
10- در كوچ دادنها حداقل فاصله از محل اصلی را 10 كیلومتر در نظر بگیرند.
منبع : کتاب زنبور عسل و پرورش آن از دکتر شهرستانی, پدر زنبور داری ایران

[/JUSTIFY]
نمایه کاربر
mellifera
مدیر سایت زنبورعسل ایران
مدیر سایت زنبورعسل ایران
پست: 4166
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۲۵ آذر ۱۳۸۹, ۱۲:۰۰ ق.ظ
محل اقامت: آذربایجان شرقی-مرند
تشکر کرده: 4565 دفعه
تشکر شده: 2800 دفعه
تماس:

Re: سالنامه زنبور داری

پست توسط mellifera »

فروردين ماه

- از باز كردن بي جهت كندوها خوداري كنيد.تنها زماني كندو را باز ديد كنيد كه واقعا لازم باشد.

- با دقت در سوراخ پرواز مي توانيد از وضع داخلي كندو اگاه شويد.هرگاه زنبورها گرده گل به كندو حمل كنند جمعيت هم ملكه دارد هم تخم و هم لارو.

- در صورت كمبود عسل در كندو بايد كندو تغذيه شود.

- مواظب سمپاشي نا بهنگام شكوفه هاي درختان باشيد.

- اين ماه بهترين زمان تبديل كندوهاي بومي به مدرن است.

- در صورت از بين رفتن ملكه در كندو بايستي ملكه بارور به كندو معرفي كرد و يا با كندوي ديگر ادغام كرد.

- براي تحريك و افزايش تخمگذاري ملكه بايستي زنبوران را هر روز با شربت يك به يك تغذيه كرد.

- از پوكه هاي سال قبل (تميز با رنگ روشن)جهت تخمگذاري ملكه در كندو مي توان استفاده كرد.

ارديبهشت ماه

- روي كندوهاي كه جمعيت انها قوي هستند طبقه بگذاريد.

- بدليل فراواني گرده گل در اين ماه زنبورهاي جوان گرفتار يبوست مي شوند.

- در اين ماه نيز مي توان به اساني كندوهاي بوميرا به مدرن تبديل كرد.

- معمولا در اين ماه فصل پرورش ملكه (بچه دادن )شروع مي شود.

- در صورت نياز مي توان ملكه را تعويض كرد.

- از صفحات موم اجدار مي توان در داخل كندوهاي قوي استفاده كرد.

خرداد ماه

- در اين ماه ملكه معمولا بيشترين تخمگذاري ساليانه را (در صورت وجود شهد و گرده فراوان در طبيعت)انجام ميدهد و جمعيت قويتر از ساير ماههاي سال است.

- تعويض ملكه در اين ماه هنوز امكان دارد.

- فصل جريان شهد در اين ماه شروع مي شود.بايد براي برداشت محصول خوب كندوها را به مناطق ييلاقي با پوشش خوب گياهي منتقل كرد.

- در صورت مساعد بودن شرايط اب و هوايي بايستي با رعايت شرايط لازم اقدام به كوچ كندوها كرد.

تيرماه

- اگر در خرداد ما جمعيتها را مهاجرت نداده ايد در اين ماه اين كار را انجام دهيد.

- با تهيه تقويم زنبورداري از زمان شروع و پايان شهد دهيگلها (فصل جريان شهد)در منطقه اگاه باشيد تا بتوانيد به موقع در مورد زمان مهاجرت دادن كندوها صحيح تر تصميم بگيريد.

- اين ماه معمولا پايان پرورش ملكه زنبورعسل است كه با دور ريختن زنبورهاي نر توسط زنبوران كارگر از كندو و وجود لاشه هاي زنبوران در جلوي دريچه پرواز كاملا مشهود است.(نركشي)

مرداد ماه

- معمولا از نيمه دوم اين ماه برداشت عسل در بعضي از نقاط استان شروع مي شود.از تميز كردن مومهاي اضافي و بره موم از روي كادرها جدا خوداري كنيد.

شهريور ماه

- غارت در اين ماه و ماه بعد مشكل بزرگي است كه بايد خيلي مواظب بود.

- ضعيف شدن كندوها از اين ماه به بعد يك امر طبيعي است.

- زنبورستان در جريان همين ماه معمولا عاري از زنبور نر بايد باشد.

- با انجام اخرين مهاجرت كندوها را به محل زمستاني شان برگردانيد.

- ملكه هاي جمعيتهاي خيلي ضعيف را عوض كنيد.

- جمعيتهاي ضعيف را در جمعيتهاي متوسط و يا قوي ادغام كنيد.

- تغذيه زمساني را شروع كنيد.

- معمولا در اين ماه برداشت عسل خاتمه مي يابد.

- از اواخر اين ماه مبارزه با كنه واروا و نوزما را شروع كنيد.

مهرماه

- تغذيه زمستاني بايد حداكثر در اين ماه پايان پذيرفته باشد.

- در صورت شروع غارت سر كندو را گذاشته و از ادامه كار موقتا صرفنظر نموده سواخهاي پرواز را تا حدود يك سانتي متر كوچك كنيد.

- روي قابها را با يك پارچه دو لاي كتاني و مقداري روزنامه بپوشانيد.

- به مقدار لاروها وتخمها توجه داشته باشيد هر چه بيشتر باشند جمعيا در بهار اينده قويتر خواهند بود.

- كندوهاي جمعيتهاي ضعيف را تنگ كنيد.

- بايستي كندوها براي زمستان گذراني به محل قشلاقي انتقال داده و اقدامات لازم انجام گيرد.

ابان ماه

- هر گاه زنبورها در كنار اب در حال مكيدن ديديد بدانيد كه در كندو تخم و لارو وجود دارد و ملكه هنوز مشغول تخمريزي است.

- مقدار محصول عسل كندوها را محاسبه كنيد و پرمحصول ترين جمعيتهايتان را بشناسيد.

- چنان چه در بهار ملكه كندوهاي نيش زن را تعويض نكرده ايد قبل از انكه به خوشه بروند عوض كنيد.

- براي جلوگيري از كپك زدن داخل كندو بين اخرين قابهاي طرفين و ديوار كندو يك فاصله يك سانتي قرار دهيد.

اذر ماه

- معمولا زنبوران در اين ماه خوشه زمستاني را تشكيل ميدهند و داخل ان به زندگيشان ادامه مي دهند.

- زنبوران شديد ترين سرما را مي توانند تحمل كنند ولي كوچكترين جريان هوا(كوران)مي تواند انها را تلف كند.

- با شروع فصل بارش برف حتما جلوي سوراخ پرواز را تميز كنيد.

- مومهاي سياه وكهنه را جمع اوري و ذوب كنيد.

دي ماه

- از مطالعه كتب زنبورداري غفلت نكنيد.

- در كلاسهاي اموزشي زنبورداري شركت كنيد.

- كندوهاي خالي معيوب را تعمير كنيد.

- وضعيت كندوها را تنها از راه سوراخ پرواز كنترل كنيد.

- شناسنامه هاي كندوها را براي استفاده در سال اينده تعين كنيد.

بهمن ماه

- هر گاه جمعيت غذاي كافي نداشت بايد با خمير شيرين و يا شانهاي پر از عسل تغذيه شوند.

- به محظ اينكه گرماي هوا از 8 درجه سانتي گراد بالاتر رفت زنبورها به خارج از كندو پرواز كرده و پس از دفع مدفوع بسرعت به كندوهايشان بر مي گردنند.

اسفند ماه

- فعاليت تخمريزي ملكه در اين ماه زيادتر از بهمن ماه است.

- هرگاه در سوراخ پرواز زنبوران را در حال حمل گرده گل ديديد از زنده بودن ملكه مطمئن شويد.

- غذا و تغذيه زنبوران را به كمك خمير شيرين و يا عسل كنترل كنيد.چون زنبوران در اين ماه خيلي بيشتر از ماههاي قبل غذا مصرف مي كنند.

- در صورت نياز كندوها به تغذيه با كيك جانشين گرده تغذيه را حتما شروع كنيد.

- كندوها را گرم نگه داريد.


آخرین بالا اندازی (Bump) توسط mellifera در جمعه ۲۵ فروردین ۱۳۹۱, ۱۲:۰۶ ب.ظ.
موضوع جدید ارسال پست

چه کسی حاضر است؟

کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 5 مهمان