بیشتر افراد وگان (گیاهخواران محض) از مصرف هر ماده ای که حاوی محصولات زنبورعسل باشد خودداری می کنند، زیرا مانند اغلب دامها، زنبورهای عسل نیز، در فرایند تولید عسل از راه های گوناگونی دستکاری می شوند.
در این مقاله پائولین لیوید برخی از آزارهایی که زنبور های عسل هنگام پرورش عسل در کارگاه های انسان ساخت متحمل می شوند را توضیح می دهند.
هنگام برداشتن عسل از کندو، برای آرام کردن زنبورها و آسان کردن جابجایی آنها، مقادیری دود را وارد کندو می کنند. آرام کردن زنبورها با این روش باعث می شود که احتمال له شدن آنها به هنگام دستکاری شانه های عسل بیشتر شود.
بالهای ملکه را می چینند تا نتواند کندو را ترک کند، چون در این صورت تمام زنبورها نیز به دنبال او می روند.
ملکه را بصورت مصنوعی تلقیح (باردار) می کنند و این کار توسط اسپرم زنبورهایی انجام می شود که سرشان قطع شده است. (چون جدا کردن سر باعث برانگیختگی جنسی می شود.)
هنگامی که عسل از کندو برداشته شود، به جای آن مقداری محلول شکر سفید می گذارند که فاقد مواد مغذی کافی است. در نتیجه، این دزدی منبع انرژی طبیعی زنبورعسل، باعث کاهش توان و طول عمر زنبورها می شود.
کندو ها بارها جابجا می شوند، حتی هنگامی که زنبورهای عسل در حال گرده افشانی هستند. معمولاً زنبورها در طول حمل و نقل از استرس و گرمازدگیزجر می کشند و بسیاری از آنها در حین جابجایی می میرند.
هنگامی که تخمگذاری زنبورهای ملکه کاهش می یابد، آنها را می کشند. این عمل بطور معمول تقریباً هر دو سال یکبار اتفاق می افتد و پس از آن به کندو یک ملکه جدید داده می شود.
[CENTER]موادی که بایستی از استفاده آنها پرهیز نمود:[/CENTER]
محصولات زنبورعسل شامل: عسل، شانه عسل، موم، ژله رویال، گرده جمع شده توسط زنبور، سم زنبور و پروپولیس (ماده مومی شکل قهوه ای) می باشد.
عسل:
عسل عموماً بعنوان شیرین کننده کاربرد دارد و در بسیاری از مواد خوراکی یافت می شود. بطور مثال در کیک ها، بیسکوئیت ها، قطعات شکلاتی تهیه شده از غلات و میوه جات، پنکیک، برخی از انواع کرنفلکس و داروها و قرصهای آبنباتی مخصوص سرماخوردگی یافت می شود. اگر هنگام آشپزی نیاز به یک شیرین کننده داشته باشید، می توانید بجای عسل، از شکر قهوه ای، شیره قند تیره، مالت جو، آب سیب غلیظ شده، شیره طلایی (تهیه شده از نیشکر)، شیره انگور، شهد خرما یا شربت افرا استفاده کنید. مراقب باشید که عسل به بسیاری از محصولات آرایشی نیز اضافه می شود، پس بخصوص هنگام استفاده از صابون، شامپو، محصولات شوینده بدن و غیره، با دقت به برچسبها توجه کنید.
ژله رویال ( شیر زنبور):
این محصول بعنوان یک مکمل در بسیاری از فروشگاه های بهداشتی فروخته می شود. این ماده در کندو توسط زنبورهای کارگر تولید شده و به زنبور ملکه و نیز به برخی لاروهای خاص خورانده می شود که قرار است ملکه جدید بشوند.
(این لاروها هنگامی تولید می شوند که کندو شروع به افزایش جمعیت می کند.) باور بر این است که این ماده انرژی و سرزندگی را افزایش می دهد و اغلب بعنوان ماده مکملی برای نقاهت و سالخوردگی مصرف می شود. هر روز دو گرم ژله رویال در کندوی عسل ساخته می شود.
موم:
یکی دیگر از محصولات زنبورعسل است که اغلب در واکس یافت می شود، بنابراین هنگام استفاده از هر گونه براق کننده- مخصوصاً براق کننده لوازم خانگی، کف یا واکس کفش، برچسبها را به دقت بررسی کنید. موم زنبورعسل همچنین مکرراً در تهیه شمع و مداد شمعی کودکان استفاده می شود و در بسیاری از لوازم آرایشی مانند "چرب کننده لب" یافت می شود. نخ دندان نیز دارای موم است (که البته برخی از انواع آنها موم طبیعی زنبورعسل نیستند). موم زنبورعسل از ذوب کردن شانه های عسل کهنه فراهم می شود.
پروپلیس یا ماده صمغی قهوه ای رنگ (چسب زنبور):
این صمغی است که توسط زنبورهای کارگر از جوانه های درختان تهیه می شود. این صمغ برای ضدآب کردن کندو و تعمیر کردن شانه های عسل استفاده می شود. پروپلیس در خمیر دندان و لوازم آرایشی یافت می شود یا حتی در برخی از آدامسها! پروپلیس را بعنوان مکمل در فروشگاه های بهداشتی نیز می فروشند- که معمولاً بصورت کپسول، قرص یا به شکل مایع است. باور بر این است که بایوفلاونوید موجود در پروپلیس سیستم ایمنی انسان را سالم نگه می دارد و غده تیموس را تحریک می کند.
گرده زنبورعسل:
این ماده که سرشار از ویتامین و مواد معدنی است، در ساخت لوازم آرایشی کاربرد دارد و گاهی بعنوان مکمل غذایی، معمولاً به شکل قرص (یا کپسول پوشیده شده با شکر) مصرف می شود.
[CENTER]اهمیت گرده افشانی زنبورها در باغبانی وگان[/CENTER]زنبورعسل درشت و زنبورعسل معمولی گرده افشان هایی بسیار عالی و حشراتی بسیار مفید برای نگهداری در باغبانی وگان هستند. گرده، با چسبیدن به بدن کرکدار زنبور عسل از یک گل برداشته می شود، و بعد مقدار کمی از آن هنگامی که زنبور بر گلهای دیگر می نشیند، تا گرده و شهد آنها را جمع کند، از او جدا می شود. بدین گونه این مخلوقات فعال کوچک تضمین می کنند که محصولات، درختان میوه، و گلها گرده افشانی شوند و گاهی آنقدر برای کشاورزان و پرورش دهندگان مهم هستند که عمداً کلونی های زنبورها را قرض می گیرند تا محصولات و باغستان هایشان را گرده افشانی کنند. درخت بادام، گلابی، سیب، گیلاس و آلو، همگی برای گرده افشانی به زنبورها وابسته هستند.
[CENTER]
[/CENTER] [CENTER]گیاهان زنبورعسل[/CENTER]بسیاری از گیاهان برای زنبورهای عسل جذاب هستند. در حقیقت بسیاری از گیاهان خود را به دردسر می اندازند تا اغلب از طریق کسب سازگاری های ویژه، خودشان را برای زنبورها و بقیه گرده افشانان به شدت جداب کنند. رایحه، رنگهای درخشان و تولید شهد سازگاری هایی است که برای تشویق بازدید حشرات گرده افشان از گلهای یک گیاه انجام می شود. بدین صورت این حشرات غذا دریافت می کنند و در عوض گیاهان گرده افشانی می شوند، تا بطور تضمینی میوه ها و دانه هایشان آماده شود و مجدداً بتوانند با موفقیت تکثیر شوند.
گیاهان ذیل برای زنبورهای عسل خوب هستند و آنهایی که سبز رنگ هستند برای زنبورهای درشت خیلی خوب هستند. نکته: گیاهانی که علامت ستاره دارند، بسیار مورد توجه پروانه ها نیز هستند.
گیاهان زیادی به شدت برای زنبورهای عسل جذاب هستند: بادرنجبویه، ریحان، آویشن*، اسطوخودوس*، زوفا*، نعنا، پیاز کوهی، پونه کوهی* و ترنج بطور عموم گیاهان محبوب زنبورعسل هستند. بقیه گیاهانی که برای زنبورها بسیار جذاب هستند عبارتند از: فنطوریون اسود بزرگ*، لیدیز اسماک*، گل انگشتانه، شبدر سه پر پاپرنده ای*، شاه توت، گیاه قاصدک*، علف چایی، انواع زیادی از خارها، افرا*، خارخسک، شبدر، گل آفتاب گردان، فسلیا، لوپین، گل لیمنانتوس دوگلاسی و بومادران.
بنابراین، اگر می خواهید در باغچه تان درخت یا بوته میوه بکارید، یا اگر فقط می خواهید بازده قسمت سبزیجات وگان تان را بالا ببرید، پس کاملاً به صرفه است که بعضی از گیاهان محبوب زنبورهای عسل که در بالا نام برده شد را در باغچه تان بکارید و لازم نیست که حتماً آنها را در قسمتی جدا بکارید، بسیاری از این گیاهان می توانند در میان محصولات سبزیجات شما کاشته شوند. مثلاً گل لیمنانتوس دوگلاسی می تواند بعنوان یک مرز گیاهی قشنگ برای باغچه میوه یا سبزیجات باشد و گلهای آفتاب گردان به خوبی در باغچه ذرت شیرین رشد می کنند.
[CENTER]زندگی در داخل یک کندو[/CENTER]
زنبورهای عسل و زنبورهای درشت، زنبورهای اجتماعی هستند که در کلونی هایی شامل یک ملکه، معدودی زنبور نر و زنبورهای کارگر (زنبورهای ماده بدون قابلیت باروری) متعدد زندگی می کنند. عمل اصلی ملکه، جفتگیری و تخمگذاری است، اما او یک فرومون نیز می سازد که مانع غدد تناسلی زنبورهای کارگر شده و از ایجاد ملکه های بیشتر در کندو جلوگیری می کند.طبق دانشی که تا کنون کسب شده، زنبورهای نر فقط بخاطر جفتگیری با ملکه وجود دارند! درحالیکه زنبورهای کارگر، همانطور که از اسمشان پیداست، اغلب کارهای کندو را انجام می دهند. آنها کندو را تمیز می کنند و از آن دفاع می کنند، به لاروها غذا می دهند، شانه های عسل را می سازند و وقتیکه به سن 20 روزگی رسیدند، بیرون می روند تا گرده، شهد و پروپلیس جمع کنند.
در ضمن، برخی از زنبورهای کارگر، دیدبان نیز هستند، که به دنبال منابع جدید گرده هستند و وقتی که منبع جدیدی از گرده را پیدا کردند، در مسیر بازگشت به کندو، با اجرای یک رقص خاص به نام "رقص عسل"، اطلاعات آن را به دیگر زنبورهای داخل کندو می رسانند.
این رقص در کندوی تاریک اجرا می شود و مکان دقیق منبع غذایی تازه را برای دیگر زنبورها آشکار می نماید. (چنین اندیشیده می شود که در این روش ارتباطی، صدا نیز نقش ویژه ای دارد.) اگر منبع غذا در نزدیکی کندو باشد، رقص دایره وار خواهد بود، اما اگر از حدود 91 متر دورتر باشد، رقص حالت عدد هشت انگلیسی را به خود می گیرد. یک کندوی زنبورعسل می تواند بیش از 20 سال وجود داشته باشد، با این وجود هر زنبور کارگر در این کلونی طول عمر کوتاهی، در حدود30 الی 35 روز دارد. گمان می رود که زنبور ملکه، در شرایط وحشی، بدون دخالت انسان، تا پنج سال زندگی کند.
زنبورعسل درشت، طول عمر کوتاه تری نسبت به زنبورعسل معمولی دارد. زنبورهای کارگر فقط یک تابستان زندگی می کنند و کلونی در پاییز می میرد. در اواخر تابستان ملکه های جدید و نرها تولید می شوند و پس از جفتگیری جوان ها، ملکه های جفتگیری کرده طول زمستان را در خواب به سر می برند، و در اوایل بهار برای ایجاد کلونی های جدید از خواب بیدار می شوند. در این زمان، معمولاً آنها را در حالی می بینید که در نزدیکی زمین پرواز می کنند و به دنبال جایی برای آشیانه جدید می گردند. زنبورهای درشت اغلب در لانه های متروک پرنده یا موش در زمین آشیانه می کنند.
[CENTER]انقراض گونه های زنبورعسل [/CENTER]بر طبق گزارشان علمی اخیر، تغییرات عملیات کشاورزی در بقای زنبورهای عسل دخیل است. زنبورها در طول تابستان به منطقه وسیعی از گلها برای تغذیه خودشان و آشیانه شان نیازمندند، اما بسیاری از علفزارهای کشاورزان ما، شخم زده شده یا برای چرای گوسفندان و گاوها استفاده می شود. و این کاهش علفزارها عامل اصلی کاهش تعداد زنبورهای عسل است. تا کنون حداقل یک نوع از زنبورهای عسل منقرض شده است و بیش از 9 گونه دیگر نزدیک به انقراض هستند. بنابراین، این حیاتی است که گیاهانی مانند "شبدر قرمز" و "شبدر سه برگ پاپرنده ای" برای اطمینان از بقای زنبورهای عسل در دسترس باشند.
شما هم می توانید برای کمک به زنبورها، مقداری از این گیاهان را در باغچه تان بکارید. شبدر قرمز یک گیاه ارزشمند است که تثبیت کننده نیتروژن و کود سبزبه حساب می آید و پرورش آن در یک باغچه وگان کاملاً به صرفه است. شبدر سه برگ پاپرنده ای نیز یک گیاه شهد دار مناسب برای پروانه ها است و غذای انواع سنجاقک ها را نیز فراهم می کند.
مؤلف: پائولین لیوید- نوشته شده در ماه مه 1999- آخرین به روز رسانی فوریه2009
منبع: http://www.phce.org/1389-05-02-03-26...-14-45-29.html
__________________