با سلام
ميخوام دليل اين مطلب رو بدونم كه چرا در يك هواي سرد نبايد به زنبورها شربت داد ؟ و اينكه هوا چقدر سرد باشه نبايد اين كارو انجام داد ؟
با تشكر
شربت در هواي سرد
مدیر انجمن: mellifera
-
- کاربر فعال سایت زنبورعسل
- پست: 95
- تاریخ عضویت: شنبه ۵ فروردین ۱۳۹۱, ۱۰:۴۳ ق.ظ
- تشکر کرده: 15 دفعه
- تشکر شده: 71 دفعه
- تماس:
Re: شربت در هواي سرد
یکی اینکه در هوای سرد زنبورها خوشه می زنند و دوم اینکه در هوای سرد و زمستان رطوبت زیاد است و باعث بیماری می گردد
-
- کاربر ویژه سایت زنبورعسل
- پست: 245
- تاریخ عضویت: دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۲, ۴:۵۰ ق.ظ
- محل اقامت: مازندران - تنکابن
- تشکر کرده: 170 دفعه
- تشکر شده: 276 دفعه
- تماس:
Re: شربت در هواي سرد
aliakbar نوشته شده:با سلام
ميخوام دليل اين مطلب رو بدونم كه چرا در يك هواي سرد نبايد به زنبورها شربت داد ؟ و اينكه هوا چقدر سرد باشه نبايد اين كارو انجام داد ؟
با تشكر
===============================================================================
با اجازه مدیریت محترم :
دوست عزیز اگر مطالب سایت رو خوب مطالعه می کردی نیاز به ایجاد یک مبحث تکراری نبود
اما جواب در تکمیل فرمایشات دوست عزیز m3130 :
چون در هوای سرد مثلا در آذر ماه ( در هر شهر امکان دارد فصل سرما زودتر شروع شود ) : به دلیل ذخیره شهد به صورت خام در شان ها و عدم فرصت لازم با توجه به کوتاه شدن روز و ... برای تبدیل شهد به عسل و طی فرایند لازم ، امکان ترش شدن شهد وجود دارد که نتیجتا باعث مریض شدن زنبور می شود.
با توجه به سرد بودن هوا ( البته پایین تر از 18 الی 20 درجه ) امکان سرد شدن بی اندازه آب شکر و بنابر خون سرد بودن زنبور امکان مرگ زنبور وجود دارد ، بدلیل افت ناگهانی دمای بدن زنبور.
شکرک زدن ابشربت یک بدی دیگر هم دارد ، با توجه به متبلور شدن دانه های شکر در سردی هوا زنبور برای مصرف شربت نیاز به مصرف آب بیشتری دارد ، که باید این اب توسط کلنی تامیین شود و این یعنی در هوای سرد کاری مضاعف علاوه بر کار عادی جمعیت چراگر.
یا علی
حضرت زهرا سلام الله علیها:
اِنَّ السَّعیدَ، کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَن أحَبَّ عَلِیاً فی حَیاتِه وَ بَعدَ مَوتِه؛
همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی علیه السلام را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.
[LEFT]امالی(صدوق) ص182[/LEFT]
اِنَّ السَّعیدَ، کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَن أحَبَّ عَلِیاً فی حَیاتِه وَ بَعدَ مَوتِه؛
همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی علیه السلام را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.
[LEFT]امالی(صدوق) ص182[/LEFT]
چه کسی حاضر است؟
کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 0 مهمان