« گــرده زنبـــور عســـل (Bee Pollen) »
در کنار عسل و عسلک، گرده گل (عنصر پرزينگي گل) مهمترين غذايي است که زنبور عسل براي زيستن و رشد بدان نياز دارد و آن را از روي گلهاي گياهان جمع آوري و به کندو آورده و صرف تغذيه لاروها مي نمايد. بدون گرده لاروها و زنبورها قادر به ادامه حيات نيستند، البته موادي وجود دارند که در مواقع ضروري براي مدت کوتاهي مي توانند تا اندازه اي جانشين گرده گل شود و کمبودش را نسبتا جبران نمايد ولي جانشيني دائمي مشکل و غيرممکن است.
گرده افشاني: بارور شدن گلها که باعث بوجود آمدن ميوه و دانه مي شود، هنگامي انجام مي شود که گرده گل با تخمدان که تخمکها در آن قرار دارند، تماس پيدا کند. اين باروري از طريق انتقال گرده گل را گرده افشاني مي گويند.
زنبورهاي عسل ضمن جمع آوري شهد گلها موثرترين عامل در گرده افشاني هستند. زنبور عسل بخشي از گرده را روي تخمدان گلهاي ديگر که به صورت ارادي به سراغ آنها مي رود قرار خواهد داد. در کشورهاي اروپايي و امريکايي باغداران کندوهاي زنبورداران را در فصل مورد نظر براي انجام عمل گرده افشاني اجاره مي کنند.
جمع آوري گرده: زنبورداران اخيرا علاوه بر جمع آوري عسل، گرده را نيز جمع آوري مي کنند؛ زيرا ارزش گرده با رشد کنوني رژيمهاي بهداشتي و طب طبيعي به سطح جالبي رسيده است. خواص درماني گرده گل به اندازه اي است که روز به روز تقاضا براي آن افزايش مي يابد به همين دليل زنبورداران در جمع آوري گرده گل درآمد مکمل و خوبي براي خود ايجاد کرده اند.
به همان تعداد گل که در طبيعت وجود دارد، به همان اندازه گرده نيز وجود دارد. اشکال و اندازه دانه هاي گرده گل از کوچکترين آنها که 1/1000 ميلي متر تا بزرگترين که 200/1000 ميلي متر واقعا بسيار متنوع است. رنگ آنها بسيار متنوع و از زرد کمرنگ تا سياه که در اين ميان، رنگهاي قهوه اي و قرمز نيز وجود دارند.
ترکيبات گرده گل عبارتند از پروتئين که 35% آن را تشکيل مي دهد. و اکثر پروتئين هاي گرده گل از اسيدهاي آمينه اساسي که بدن انسان قادر به توليد آنها نيست و اسيدهاي آمينه تسريع کننده رشد تشکيل شده اند. ارزش غذايي گرده گل را هنگامي مي توان اندازه گرفت که به نقش اين پروتئين ها و خصوصا خواص هر يک از اسيدهاي آمينه پي ببريم:
ليزين: باعث تثبيت کلسيم شده، اشتها را تحريک مي کند. هضم غذا را آسان مي کند و براي تجديد گلوبولهاي قرمز مناسب است.
تريپتوفان: امکان جذب ويتامين PP را که کمبود آن باعث ايجاد بيماري پلاگر مي شود فراهم مي آورد.
آرژنين: از ناتواني، سردمزاجي و نازايي جلوگيري مي کند.
هيستيدين: امکان توليد هموگلوبين خون را فراهم مي کند.
فنيلالانين: متابوليسم ويتامين C را مشروط مي سازد.
سيستين: نرمي پوست را بهبود مي بخشد.
تيروزين: از پوست در برابر خورشيد محافظت مي کند.
لوسين: به کارايي مناسب لوزالمعده کمک مي کند.
ميتونين: براي کبد و دستگاه گوارش مناسب است.
تمامي اسيدهاي آمينه اي که در سلول هاي زنده وجود دارند، در گرده گل نيز يافت شده اند. گلوسيدها خصوصا نشاسته و لاکتوز (حدودا 40%)، ليپيدها (5%) و آب (5%) ترکيبات گرده گل را تکميل مي کنند. 15 درصد باقي مانده عناصر مختلفي هستند که برخي به خاطر عدم انجام تجزيه دقيق هنوز شناخته نشده اند. اما ترکيبات شناخته شده عبارتند از:
ويتامينهاي گروه B، ويتامين C، E و پروويتامين A. ( از گرده گل براي بدست آوردن مقادير زيادي کاروتن ( پيش ويتامين A) مي توان استفاده کرد.)
اکثر نمکهاي معدني نظير کلسيم، پتاسيم، منيزيم، فسفر و ... .
تعدادي از ريز عنصرها
آنزيمهايي که براي متابوليسم بسياري از اعمال بدن مفيد هستند.
عناصر آنتي بيوتيک، باکتريواستاتيک
روبتن که گلوکسيدي است با تاثير مناسب بر مقاومت مويرگها.
در ايران هنوز مردم از موارد استفاده گرده گل اطلاعي ندارند ولي در کشورهاي امريکايي و اروپا تقاضا بيشتر از عرضه به بازار است
گرده گل در وهله اول قبل از هر چيز يک تقويت کننده طبيعي است که وضعيت عمومي شخص را بهبود مي بخشد. بخاطر خواصي که در آن موجود است، کاربرد متنوعي را مي توان براي گرده نام برد:
1- تنظيم کننده عمل روده: گرده گل فعاليت روده را عادي کرده و تنظيم کننده قابل توجهي براي آن مي باشد. مخصوصا گرده هايي که توسط زنبورداران جمع آوري مي شود نوعي ماده غذايي عالي براي روده محسوب مي شود. گاهي اوقات آن را پليس روده مي نامند.
2- گرده گل و رفع کم خوني: گرده گل در کم خوني هاي خطرناک و کم کردن فشار خون موثر است. اين ماده هموگلوبين و اريتروسيت خون را افزايش مي دهد.
3- رفع حساسيت: بيماران حساس به گرده گل در صورت خوردن عسل و يا در يونش هاي مومي (شان عسل) به خاطر داشتن گرده گل در آنها، تدريجا درجه حساسيت کاهش يافته و بهبود مي يابند.
4- گرده گل اختلالات در کارايي اعمال بدن را تنظيم نموده و متابوليسم هاي ناقص را متعادل مي سازد.
5- گرده گل به افرادي که دوران نقاهت را مي گذرانند و يا به افراد خسته و ضعيف نيرو مي بخشد. به افرادي که دچار بي اشتهايي هستند امکان مي دهد اشتهايي خود را بازيابند.
6- گرده گل به طور کلي در کمبودهاي مواد معدني، تاخير در رشد و شير دادن تجويز مي شود.
7- درمان يبوست توسط گرده گل بسيار موثر است. اين ماده با تخميرهاي روده اي و کوليت ها مبارزه مي کند. در درمان کولي باسيلوز و باکتري هاي روده اي بسيار موثر است.
گرده گل آبشن با خستگي فکري، ضعف عصبي و جسمي مبارزه کرده و فعاليت فکري، کار فکري و حافظه را بهبود مي بخشد.
گرده گل بخاطر روتبني که در آن وجود دارد، امکان مبارزه موثر عليه ريزش مو را فراهم مي آورد.
گرده گل داروي بسيار موثر عليه ضعف و ناتواني جنسي است.
گرده گل عليه پيري زودرس و فرتوتي به بدن کمک مي کند.
گرده گل به مردان توصيه مي شود به خصوص هنگامي که اولين علايم مشخصه ورم پروستات در آنها مشاهده مي شود.
منبع شرکت مهران آويشه صنايع غذايي آبشن
در کنار عسل و عسلک، گرده گل (عنصر پرزينگي گل) مهمترين غذايي است که زنبور عسل براي زيستن و رشد بدان نياز دارد و آن را از روي گلهاي گياهان جمع آوري و به کندو آورده و صرف تغذيه لاروها مي نمايد. بدون گرده لاروها و زنبورها قادر به ادامه حيات نيستند، البته موادي وجود دارند که در مواقع ضروري براي مدت کوتاهي مي توانند تا اندازه اي جانشين گرده گل شود و کمبودش را نسبتا جبران نمايد ولي جانشيني دائمي مشکل و غيرممکن است.
گرده افشاني: بارور شدن گلها که باعث بوجود آمدن ميوه و دانه مي شود، هنگامي انجام مي شود که گرده گل با تخمدان که تخمکها در آن قرار دارند، تماس پيدا کند. اين باروري از طريق انتقال گرده گل را گرده افشاني مي گويند.
زنبورهاي عسل ضمن جمع آوري شهد گلها موثرترين عامل در گرده افشاني هستند. زنبور عسل بخشي از گرده را روي تخمدان گلهاي ديگر که به صورت ارادي به سراغ آنها مي رود قرار خواهد داد. در کشورهاي اروپايي و امريکايي باغداران کندوهاي زنبورداران را در فصل مورد نظر براي انجام عمل گرده افشاني اجاره مي کنند.
جمع آوري گرده: زنبورداران اخيرا علاوه بر جمع آوري عسل، گرده را نيز جمع آوري مي کنند؛ زيرا ارزش گرده با رشد کنوني رژيمهاي بهداشتي و طب طبيعي به سطح جالبي رسيده است. خواص درماني گرده گل به اندازه اي است که روز به روز تقاضا براي آن افزايش مي يابد به همين دليل زنبورداران در جمع آوري گرده گل درآمد مکمل و خوبي براي خود ايجاد کرده اند.
به همان تعداد گل که در طبيعت وجود دارد، به همان اندازه گرده نيز وجود دارد. اشکال و اندازه دانه هاي گرده گل از کوچکترين آنها که 1/1000 ميلي متر تا بزرگترين که 200/1000 ميلي متر واقعا بسيار متنوع است. رنگ آنها بسيار متنوع و از زرد کمرنگ تا سياه که در اين ميان، رنگهاي قهوه اي و قرمز نيز وجود دارند.
ترکيبات گرده گل عبارتند از پروتئين که 35% آن را تشکيل مي دهد. و اکثر پروتئين هاي گرده گل از اسيدهاي آمينه اساسي که بدن انسان قادر به توليد آنها نيست و اسيدهاي آمينه تسريع کننده رشد تشکيل شده اند. ارزش غذايي گرده گل را هنگامي مي توان اندازه گرفت که به نقش اين پروتئين ها و خصوصا خواص هر يک از اسيدهاي آمينه پي ببريم:
ليزين: باعث تثبيت کلسيم شده، اشتها را تحريک مي کند. هضم غذا را آسان مي کند و براي تجديد گلوبولهاي قرمز مناسب است.
تريپتوفان: امکان جذب ويتامين PP را که کمبود آن باعث ايجاد بيماري پلاگر مي شود فراهم مي آورد.
آرژنين: از ناتواني، سردمزاجي و نازايي جلوگيري مي کند.
هيستيدين: امکان توليد هموگلوبين خون را فراهم مي کند.
فنيلالانين: متابوليسم ويتامين C را مشروط مي سازد.
سيستين: نرمي پوست را بهبود مي بخشد.
تيروزين: از پوست در برابر خورشيد محافظت مي کند.
لوسين: به کارايي مناسب لوزالمعده کمک مي کند.
ميتونين: براي کبد و دستگاه گوارش مناسب است.
تمامي اسيدهاي آمينه اي که در سلول هاي زنده وجود دارند، در گرده گل نيز يافت شده اند. گلوسيدها خصوصا نشاسته و لاکتوز (حدودا 40%)، ليپيدها (5%) و آب (5%) ترکيبات گرده گل را تکميل مي کنند. 15 درصد باقي مانده عناصر مختلفي هستند که برخي به خاطر عدم انجام تجزيه دقيق هنوز شناخته نشده اند. اما ترکيبات شناخته شده عبارتند از:
ويتامينهاي گروه B، ويتامين C، E و پروويتامين A. ( از گرده گل براي بدست آوردن مقادير زيادي کاروتن ( پيش ويتامين A) مي توان استفاده کرد.)
اکثر نمکهاي معدني نظير کلسيم، پتاسيم، منيزيم، فسفر و ... .
تعدادي از ريز عنصرها
آنزيمهايي که براي متابوليسم بسياري از اعمال بدن مفيد هستند.
عناصر آنتي بيوتيک، باکتريواستاتيک
روبتن که گلوکسيدي است با تاثير مناسب بر مقاومت مويرگها.
در ايران هنوز مردم از موارد استفاده گرده گل اطلاعي ندارند ولي در کشورهاي امريکايي و اروپا تقاضا بيشتر از عرضه به بازار است
گرده گل در وهله اول قبل از هر چيز يک تقويت کننده طبيعي است که وضعيت عمومي شخص را بهبود مي بخشد. بخاطر خواصي که در آن موجود است، کاربرد متنوعي را مي توان براي گرده نام برد:
1- تنظيم کننده عمل روده: گرده گل فعاليت روده را عادي کرده و تنظيم کننده قابل توجهي براي آن مي باشد. مخصوصا گرده هايي که توسط زنبورداران جمع آوري مي شود نوعي ماده غذايي عالي براي روده محسوب مي شود. گاهي اوقات آن را پليس روده مي نامند.
2- گرده گل و رفع کم خوني: گرده گل در کم خوني هاي خطرناک و کم کردن فشار خون موثر است. اين ماده هموگلوبين و اريتروسيت خون را افزايش مي دهد.
3- رفع حساسيت: بيماران حساس به گرده گل در صورت خوردن عسل و يا در يونش هاي مومي (شان عسل) به خاطر داشتن گرده گل در آنها، تدريجا درجه حساسيت کاهش يافته و بهبود مي يابند.
4- گرده گل اختلالات در کارايي اعمال بدن را تنظيم نموده و متابوليسم هاي ناقص را متعادل مي سازد.
5- گرده گل به افرادي که دوران نقاهت را مي گذرانند و يا به افراد خسته و ضعيف نيرو مي بخشد. به افرادي که دچار بي اشتهايي هستند امکان مي دهد اشتهايي خود را بازيابند.
6- گرده گل به طور کلي در کمبودهاي مواد معدني، تاخير در رشد و شير دادن تجويز مي شود.
7- درمان يبوست توسط گرده گل بسيار موثر است. اين ماده با تخميرهاي روده اي و کوليت ها مبارزه مي کند. در درمان کولي باسيلوز و باکتري هاي روده اي بسيار موثر است.
گرده گل آبشن با خستگي فکري، ضعف عصبي و جسمي مبارزه کرده و فعاليت فکري، کار فکري و حافظه را بهبود مي بخشد.
گرده گل بخاطر روتبني که در آن وجود دارد، امکان مبارزه موثر عليه ريزش مو را فراهم مي آورد.
گرده گل داروي بسيار موثر عليه ضعف و ناتواني جنسي است.
گرده گل عليه پيري زودرس و فرتوتي به بدن کمک مي کند.
گرده گل به مردان توصيه مي شود به خصوص هنگامي که اولين علايم مشخصه ورم پروستات در آنها مشاهده مي شود.
منبع شرکت مهران آويشه صنايع غذايي آبشن