انجمن سایت زنبورعسل ایران

وقتی مسئله ی مالکیت عسل در میان باشد زنبوران عسل،کمتر به مالکیت آن احترام میگذارند.طبیعت به زنبور عسل آموخته است که در همه جا در جستجوی غذا باشد و وقتی غذا را پیدا کرد خود را مالک آن می داند.زنبور عسل در جستجوی ماده ی شیرین،چون عسل،شهد،آب شکر،شیره ی میوه جات برخورد نماید آنهارا جمع آوری میکند.در بعضی مواقع که در طبیعت شهد کم میشود زنبور عسل سعی می کند به کلنی های دیگر دست برد بزند.اغلب کلنی های قوی کلنی های ضعیفرا مورد حمله قرار می دهند.

وقتی یک یا چند قاب استخراج شده از عسل را در اول فصل شهد به کندوئی بدهیم غارت را تحریک میکند.برای جلوگیری از این عمل باید سعی شود پس از استخراج عسل قابها خشک گردیده تا چنان حالتی را در کندو بوجود نیاورد.اگر چه زنبوران غارتگر در نهایت شفاف،براق و نسبتا سیاه رنگ میشوند ولی در بعضی اوقات تشخیص رفتار ظاهری غارتگرها و سایرین مشکل می باشد.زنبوران غارتگر اغلب عصبی و معمولا "احساس گناه"میکنند.آنها جلوی سوراخ پرواز فرود نیامده و از برخورد با نگهبانان کندوها پرهیز میکنند.بعضی از زنبوران غارتگر اغلب مخفیانه،بدون توجه به نگهبانان کندو و معمولا تک تک وارد شده و عسل را مرتبا خارج میکنند.

زنبوران غارتگر پس از پر کردن معده ی خود از عسل از کندو خارج و در موقع پرواز پاهای عقب خود را بطرف جلو خم می کنند در حالیکه زنبورانیکه معده ی آنها خالی است و از کندو خارج می شوند پاهای عقب خود را بطرف عقب نگه می دارند.

وقتی عمل غارت معمول است اعمال زیر را می توان انجام داد:

۱-سوراخ پرواز را باید تنگ کرد.

۲-کلیه ی شکاف ها و سوراخ هایی را که احتمال ورود زنبور غارتگر به کندو است بسته شود.

۳-قرار دادن تخته ای پهن در جلوی سوراخ پرواز تا از ورود مستقیم غارتگرها جلوگیری شود.در این حالت نگهبانان کندو بهتر می توانند از کندوی خود محافظت کنند.

۴-در غارتهای شدید میتوان کندوی مورد تهاجم را در انبوهی از علفهای سبز مخفی نمود.

۵-کندوهای ضعیف را باید در جاهای دیگری نکهداری کرد و در صورت احتیاج به غذا،غذا را باید صبح زود یا غروب در کندو قرار داد.از قرار دادن غذا در خارج از کندو باید خودداری کرد.

۶-وقتی یک کلنی شدیدا مورد حمله قرار میگیرد،این کلنی را میتوان به منطقه ی دیگری به فاصله ی حداقل ۳ کیلومتر از محل اصلی منتقل نمود و ضمن اطمینان از وجود ملکه و غذای کافی آن،سوراخ پرواز را کاهش داده و روی آن را با علفهای سبز پوشانید.در محل سابق باید یک کندوی خالیفقط با یک قاب که مقدار خیلی کمی عسل دارد قرار داد.پس از اتمام عسل معمولا غارت پایان می پذیرد.

عمل غارت در یک یا چند زنبورستان،علاوه بر اینکه سب از بین رفتن بعضی از کندوها میگردد،باعث انتشار و اشائه ی بعضی از بیماریها و آفات شده و خطرات جبران نا پذیری را بوجود میاورد که باید با تدابیر لازم از آن جلو گیری نمود.

باعرض سلام شروع غارت در یک زنبورداری مساله بسیار مهمی بوده وباید مورد توجه قرارگیرد زیرا ممکن است خسارات جبران ناپذیری را به کندهای موجود در یک زنبورستان وارد کند درصورت مشاهده چنین حالتی رعایت نکات زیر ضروری است.
1) تنگ کردن سوراخ پرواز کندوها به منظور افزایش قدرت دفاعی زنبوران نگهبان درجلوی سوراخ پرواز.
2) باید در مواقعی که زنبوران غارتگر در اطراف کندوها پرسه می زنند وآماده هستند تا در کندویی باز شود از باز کردن درب کندوها خودداری کرد.
3)در نقطه ای از زنبورستان که با کندوها چندمتری فاصله داشته باشد در یک تشت بزرگ مقداری چوب وموم کهنه ریخته شود وروزانه چندین بار شربت شکر در آن ریخته شود تا عطش گرسنگی زنبورها برطرف شود وحس غارت ازبین برود تا دیگر زنبوران کارگر دراطراف کندوها جمع نشوند .
4)برای کاهش وجلوگیری از ایجاد حس غارت باید جمعیت کندوهای یک زنبورستان در قویترین حدممکن نگه داشته شوند .
5)به نظربنده در هنگام مشاهده حس غارت باید تمام کلنی های موجود در زنبورداری را دود زداز سوراخ پشت کلنی وسوراخ بالای درب کندو چنین حالتی باعث می شود که بوی دود مانع از رسیدن بوی عسل از کندوها به مشام زنبوران غارتگر شود وازوارد ونزدیک شدن به کلنی اجتناب کنندچنین روشی خیلی موثر است بوی دود تا دقایقی در کندو مانده وحس غارت را به میزان قابل توجه ای کاهش می دهد ضرری هم ندارد باعث افزایش روند تخمگذاری ملکه هم می گردد زیرا دی اکسید کربن در تلقیح مصنوعی ملکه ها استفاده می شود ودیگر اینکه باعث از بین رفتن وبیرون رفتن حشرات ریز از کندو می گردد تاحدودی هم باعث ضدعفونی محیط داخلی کندو می گردد چنین روشی امتحان کرده ام نتیجه بخش بوده است .
حس غارت در زنبورداری می تواند باعث سرایت بیماری به سایر کلنی هاشود.

عوض کردن جای دو کلونی در صورت امکان
و دود غلیظ پر کاربرد تره

Hassannozarpour نوشته شده: 3)در نقطه ای از زنبورستان که با کندوها چندمتری فاصله داشته باشد در یک تشت بزرگ مقداری چوب وموم کهنه ریخته شود وروزانه چندین بار شربت شکر در آن ریخته شود تا عطش گرسنگی زنبورها برطرف شود وحس غارت ازبین برود تا دیگر زنبوران کارگر دراطراف کندوها جمع نشوند .

تا اونجای که ما خوندیم نباید بیرون از کندو به زنبور ها شربت داد و اینکار باعث غارت و احتمالا بیماری می شه. دوستان دیگر نظر بدهند

با سلام خدمت اقای جهانی ومدیران عزیز
بعد چند ماه من دوباره امدم
بله شربت را دربیرون از کندو دادن اشتباه بزرگی است هم احتمال غارت را بیشتر می کند و هم زنبوران زرد رو به زنبورستان میکشاند و هم مگس ها با اون بیماری هاشون پدر ادمو در می اورند