با عرض سلام خدمت همه ی دوستان ،خواهش میکنم هر کی میتونه تجربیاتشو در این زمینه بزاره تا همه استفاده کنند.
من اینواز خیلی زنبورداران با تجربه شنیدم و دیدم که :ما میتونیم با گذاشتن طبق و موم به موقع از بچه کردن کندو تا حدودی جلوگیری کنیم واگه کندویی شاخون زد دیگه نمیشه کاری کرد واگه شاخوناشو خراب کنیم دوباره به تعداد بیشتری شاخون میزنه واگه به این کارمون ادامه بدیم و دیگه شاخون نزنه میگن زنبور قهر میکنه واگه جمعیتش خوب باشه وشهدم فراوون ،عسل خوبی نمیده.و باید بزاریم کندو یه بچه طبیعی بده اونوقت شاخوناشو خراب کنیم مشکلی پیش نمیاد.آیا این گفته درسته یا نه؟
حالا اگه کندویی شاخون بزنه وما به هر دلیلی نخوایم بچه طبیعی بگیریم 1-اگه بچه مصنوعی بگیریم آیا غریزه ی بچه کردن زنبور ارضا میشه و دیگه شاخون نمیزنه؟
2-اگه بعد از بچه مصنوعی گرفتن کندوی مادر دوباره شاخون زد ،و ما شاخوناشو خراب کنیم به اصطلاع با قهر زنبور مواجه نمیشیم؟ واگه بچه مصنوعی نگیریم 3-وبعد از هربار بچه طبیعی گرفتن بچه رو به کندوی مادر برگردونیم میشه از بچه کردن وضعیف شدن مادر جلوگیری کرد؟
(از آقا امین خواهش میکنم اجازه بدن این پست یه پست مستقل باشه چون تو پست قبلی که گذاشتین ،دیده نشد و دوستان نظر ندادن) با تشکر
باسلام خدمت دوست عزیز.تجربه 15 ساله من نشون داده که بچه مصنوعی نمی تونه از بچ دادن جلوگیری کنه مگه درصد بسیار بالایی از جمعیت را ازکندومادری بگیری که این خودش باعث مشکلاتی زیادی میشه . بهترین کار اینه که نزاری کندو هوس بچه طبیعی کنه یعنی به موقع پوکه یا برگ موم بده تا جای زنبورها تنگ نشه البته این نمیتونه صد در صد جلوگیری کنه.در صورت امکان بزار بچه طبیعی بده این خیلی بهتره