ميزان و نحوه ذخيره سازي شهد گل

• 1392/01/02
• نظرات (0)

ميزان و نحوه ذخيره سازي شهد گل

از عوامل توليد شهد ميتوان به حرارت،رطوبت،تابش افتاب،باد،نوع خاك،وضعيت گياه و بسياري از مسائل ناشناخته ديگر را نام برد.نوش يا نكتار مايعي است شيرين و معطر كه  از سلولهاي ترشحي گياهي به وجود مي ايد.اين سلولهاي ترشحي ممكن است در هر قسمت از گياه كه از خاك بيرون باشد مانند ساقه،برگ،كاسبرگ،پرچمها و مادگي به وجود ايند كه محل انها به نوع گياه بستگي دارد.سلولهاي ترشحي فقط به گياهان گلدار اختصاص ندارند،بلكه در برخي از سرخسها نيز يافت مي شوند.براي محاسبه توليد نكتار يك گل در24 ساعت مقدار ترشح را به ميليگرم و ميزان غلظت نوش را به درصد محاسبه مي كنند.نسبت غلظت نوش به نوع گياه و شرايط اقليمي بستگي دارد.سلولهاي ترشحي كه رابطه مستقيم با اوندهاي ابكش گياه دارند نوش غليظتري توليد مي كنند؛در صورتي كه از اوندهاي چوبي شهد رقيقي به دست مي ايد كه اغلب زنبورها به جاي اب از ان استفاده مي كنند.عسلدان زنبورعسل40تا70 ميلي ليتر نوش را در خود جاي مي دهد.تعداد گياهان شهد خيز و گرده دار جهان بيش از 3000 گونه حدس زده مي شود. زنبورعسل از بعضي از انها عسل يا گرده و يا هر دو را جمع اوري مي كند.قسمت اعظم عسل از گونه هاي محدودي حاصل مي شود؛به طوري كه بيش از 90درصد عسل از حدود100گونه  گياهي به دست مي ايد.از گياهان شهد خيز عمده كشور مي توان انواع شبدر،انواع يونجه،انواع گياهان هسته دار(نظير البالو،گيلاس،سيب،بادام و غيره)،اقاقيا،بيد،گون و ... را نام برد.

اين شيره بر حسب فصل و شرايط جوي و مقدار رطوبت خاك  و كيفيت رستنيهاي يك ناحيه داراي مقداري اب است.بعضي از گياهان عسل غليظتري مي دهند و بعضي از عسلها كه در مناطق خشك جمع اوري شده اند به قدري غليظ هستند كه به زحمت مي توان انها را از حجرات خارج ساخت.اين وضعيت بيشتر در عسلهايي كه در پاييز استخراج ميشوند مشاهده مي شود.بعضي گياهان مانند شبدر سفيد و مركباتعسل ابكي دارند.به طوري كه در موقع بازرسي  كندوها و بيرون اوردن قابها عسل انها مي ريزند.چنين عسلهايي ممكن است تا 75 درصد اب داشته باشند.البته زنبورها با متعادل كردن حرارت كندو كه با عمل تهويه يعني با بال زدن صورت مي گيرد به (رساندن)يعني تغليظ عسل مي پردازند. به اين ترتيب كه چند رديف زنبور كه سر انها به طرف سوراخ پرواز قرار دارد در روي تخته پرواز قرار مي گيرند و در وسط قابها بالهاي خود را چنان به سرعت تكان مي دهند كه به خوبي ديده نمي شوند.اين عمل براي تبخير اب اضافي عسل و همچنين براي خنك نگاه داشتن هواي داخل كندو در ساعات گرم روز صورت ميگيرد.